Аляксандр Андрэевіч Станкевіч
Аляксандр Андрэевіч Станке́віч, у манастве Анатолій (1821 — 6 мая 1903) — беларускі праваслаўны царкоўны дзеяч, гісторык, публіцыст. Кандыдат багаслоўя (1853).
| Аляксандр Андрэевіч Станкевіч | |
|---|---|
| Дата нараджэння | 1821 |
| Дата смерці | 6 мая 1903 |
| Грамадзянства | |
| Род дзейнасці | гісторык, публіцыст, рэлігійны дзеяч |
| Месца працы | |
| Альма-матар | |
З сям’і святара Мінскай епархіі. У 1853 годзе скончыў Пецярбургскую духоўную акадэмію. У 1848 годзе прыняў манаства. З 1853 года інспектар Мінскай духоўнай семінарыі. У 1860—1868 гадах рэктар Полацкай духоўнай семінарыі. У 1879 годзе настаяцель царквы расійскага пасольства ў Грэцыі. З 1886 года епіскап балцкі. Друкаваў свае гістарычна-публіцыстычныя і багаслоўскія працы ў Мінскіх, Літоўскіх і Гродзенскіх «Епархиальных ведомостях».[1]
Зноскі
- ↑ Памяць. Мінск 2002, с. 558.
Літаратура
правіць- Чарапіца В. М. Станке́віч Аляксандр Андрэевіч (у манастве Анатолій) // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 9. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 2-я. — Мн.: БЕЛТА, 2002. — 714 с.: іл. — ISBN 985-6302-46-3.