Анатолій Данілавіч Смычнік

Анатолій Данілавіч Смычнік (нар. 13 кастрычніка 1949, в. Заеліца, Глускі раён, Магілёўская вобласць) — беларускі вучоны ў галіне распрацоўкі карысных выкапняў. Член-карэспандэнт (2009), доктар тэхнічных навук (2005), прафесар (2005).

Анатолій Данілавіч Смычнік
Дата нараджэння 13 кастрычніка 1949(1949-10-13) (74 гады)
Месца нараджэння
Род дзейнасці навуковец, выкладчык універсітэта
Месца працы
Навуковая ступень доктар тэхнічных навук (2005)
Навуковае званне
Альма-матар
Прэміі
Узнагароды
медаль «За працоўныя заслугі»

Біяграфія

правіць

Скончыў Ленінградскі горны інстытут імя Г. В. Пляханава (1971).

З 1971 года працаваў у РУП ПА «Беларуськалій», з 1986 года — галоўны інжынер праектнай часткі Беларускага філіяла Усесаюзнага навукова-даследчага і праектнага інстытута галургіі.

З 1993 года — дырэктар, з 1998 года — генеральны дырэктар, з 2011 года — намеснік генеральнага дырэктара Беларускага навукова-даследчага і праектна-канструктарскага інстытута горнай і хімічнай прамысловасці, адначасова прафесар, загадчык кафедры Беларускага нацыянальнага тэхнічнага ўніверсітэта.

З 2012 года — тэхнічны дырэктар ТАА «Стрыктум» (Расія)[1].

Узнагароды

правіць

Прэмія Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь (1993) за распрацоўку і ўкараненне тэхналогіі лячэбна-аздараўленчага спелеакомплексу на базе дзеючага рудніка ПА «Беларуськалій». Дзяржаўная прэмія Рэспублікі Беларусь (2008) за працу "Распрацоўка і ўкараненне рэсурсазберагальных тэхналогій здабычы i перапрацоўкі сільвінітавых руд на рэспубліканскім унітарным прадпрыемстве «Вытворчае аб’яднанне „Беларуськалій“», якія павышаюць канкурэнтаздольнасць калійных угнаенняў на сусветным рынку".

Узнагароджаны медалём «За працоўныя заслугі» (2009), іншымі медалямі.

Навуковая дзейнасць

правіць

Навуковыя даследаванні ў галіне горнай справы і ўзбагачэння карысных выкапняў. Выявіў заканамернасці ўплыву геалагічных і горнатэхнічных фактараў на характар фізіка-механічных і фізіка-хімічных працэсаў, якія адбываюцца пры распрацоўцы прыродных калійных соляў. Выканаў ацэнку ўплыву прыродных і тэхнагенных фактараў на неадынамічны стан літасферы ў раёнах геалагічных парушэнняў, развіў метадалагічныя падыходы да прагназавання зрухаў і дэфармацый зямной паверхні ў залежнасці ад прынятай сістэмы адпрацоўкі. Распрацаваў прынцыпы і метады мадэлявання працэсаў шахтавай здабычы соляў, а таксама ацэнкі прытоку падземных вод у горныя выпрацоўкі. Распрацаваў тэхналагічныя схемы, якія забяспечваюць зніжэнне страт калійных соляў на 4-м рудаўпраўленні ПА «Беларуськалій», сфармуляваў патрабаванні да сістэм і спосабаў кіравання горным ціскам, абгрунтаваў сілавыя параметры механізаваных крэпей. Распрацаваў эфектыўныя спосабы прадухілення шкодных выкідаў солі, газу і парод пласта ў выпрацаваную прастору ачышчальных выпрацовак; рэсурсазберагальныя тэхналогіі, якія дазваляюць істотна паменшыць небяспечныя дынамічныя абвальвання парод асноўны даху пры зніжэнні страт карысных выкапняў на 30-40 %, а таксама паменшыць у 1,5-2 разы выдаткі на падтрыманне горнападрыхтоўчых выпрацовак.

Аўтар больш за 190 навуковых прац, у тым ліку 8 манаграфій, 2 вучэбных дапаможнікаў, больш за 90 аўтарскіх пасведчанняў і патэнтаў.

Бібліяграфія

правіць
  • Опыт разработки Старобинского месторождения калийных солей // Горн. журн. 1998. № 11/12 (в соавт.).
  • Технология и механизация горных работ на калийных рудниках Беларуси : учеб. пособие. Минск, 2002.
  • Месторождения калийных солей Беларуси: геология и рациональное недропользование. Минск, 2003 (в соавт.).

Зноскі

Спасылкі

правіць