Антоні Адам Скарульскі

Антоні Адам Скару́льскі (польск.: Antoni Adam Skorulski; 22 лістапада 1715, Жамойць — 28 студзеня 1777) — філосаф, асветнік.

Антоні Адам Скарульскі
Дата нараджэння	22 лістапада 1715(1715-11-22)
Месца нараджэння	Жамойць, Літва
Дата смерці	28 студзеня 1777(1777-01-28) (61 год)
Месца смерці	Вільня, Віленскі павет, Віленскае ваяводства, Вялікае Княства Літоўскае, Рэч Паспалітая
Грамадзянства	Рэч Паспалітая
Род дзейнасці	філосаф, асветнік
Месца працы	Навагрудскі езуіцкі калегіум Ковенскі езуіцкі калегіум[d] Віленскі ўніверсітэт

Біяграфія

З 1730 года член ордэна езуітаў, у 1742 годзе пасвячоны ў ксяндза. Выкладаў філасофію, гісторыю і геаграфію ў езуіцкіх навучальных установах на тэрыторыі ВКЛ. Рэктар калегіумаў у Навагрудку (1760—1764) і Коўне (1764—1766), у 1766—1772 гадах правінцыял літоўскі (кіраўнік Літоўскай правінцыі ордэна). Рэктар Віленскай акадэміі (1772—1774; з 1803 года Віленскі ўніверсітэт). Пасля скасавання ордэна езуітаў (1773) заставаўся белым ксяндзом, з 1775 года канонік віленскі.

Навуковая дзейнасць

Аўтар адзінага вядомага твора — «Каментарыі па філасофіі...» (Вільня, 1755), у якім выклаў асноўныя філасофскія сістэмы Новага часу і адкрыцці ў прыродазнаўстве, прывёў каштоўныя звесткі па астраноміі, механіцы і іншых галінах ведаў. Доўгі час гэта праца з'яўлялася падручнікам па філасофіі.