Біруса
Біруса́ (руск.: Бирюса́) — рака ў Расіі. Зліццём з ракой Уда (Чуна) утварае раку Тасееву — прыток Ангары (басейн Енісея). Працякае па тэрыторыі Іркуцкай вобласці і Краснаярскага края.
Біруса | |
---|---|
![]() | |
Характарыстыка | |
Даўжыня | 1012 км |
Басейн | 55 800 км² |
Расход вады | 349,7 м³/с (200 км ад вусця) |
Вадацёк | |
Выток | Саяны |
• Месцазнаходжанне | Джуглымскі хрыбет у Усходнім Саяне |
• Каардынаты | 53°51′56″ пн. ш. 97°25′35″ у. д.HGЯO |
Вусце | Тасеева |
• Каардынаты | 57°43′17,46″ пн. ш. 95°25′15,71″ у. д.HGЯO |
Размяшчэнне | |
Водная сістэма | Тасеева → Ангара → Енісей → Карскае мора |
Краіна | |
Рэгіёны | [[Іркуцкая вобласць, Краснаярскі край|Іркуцкая вобласць, Краснаярскі край]] |
Код у ДВР | 16010200212116200031456 |
![]() |
Агульная працягласць ракі складае 1012 км, плошча басейна — 55 800 км². Шырыня ў вусці — 170 метраў, глыбіня — 4,5 метра, хуткасць цячэння — 1,4 м/с. рака бярэ пачатак ва Усходнім Саяне. Працякае па па паўднёва-заходняй частцы Сярэднесібірскага пласкагор’я. Жыўленне ракі снегавое і дажджавое, у басейне каля 300 азёраў. Ледастаў кастрычніка — лістапада да канца красавіка — пачатка мая. Рака суднаходная ў сярэднім цячэнні.
На рацэ горад Бірусінск.
ЛітаратураПравіць
- Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 64. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)
СпасылкіПравіць
- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Біруса
- Бирюса // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
- Бирюса // Большая советская энциклопедия : ([в 30 т.]) / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд.. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. (руск.)