Біятэхналогія
Біятэхналогія - інтэграцыя прыродазнаўчых і інжынерных навук, якая дазваляе найбольш поўна рэалізаваць магчымасці жывых арганізмаў для стварэння і мадыфікацыі прадуктаў ці працэсаў рознага прызначэння. Часцей за ўсё прымяняецца ў медыцыне, харчовай прамысловасці, а таксама для рашэння праблем у галіне энергетыкі, аховы навакольнага асяроддзя.
У апошнія дзесяцігоддзі біялогія бурна развіваецца і стварае новыя навуковыя кірункі. Новы комплексны кірунак — фізіка-хімічная біялогія, якая ўключае ў сябе біяхімію, біяфізіку, малекулярную біялогію і генетыку, біяарганічную хімію і некаторыя іншыя дысцыпліны, — не толькі дапамагае вырашаць задачы, якія даўно ставіла перад біялогіяй вытворча-тэхнічная практыка, але і намячае шляхі прынцыпова новай біялагічнай вытворчасці.
У Беларусі біятехналогіі распрацоўваюцца ў шэрагу ўстаноў, сярод якіх:
- Інстытут біяфізікі і клетачнай інжынерыі Нацыянальнай акадэміі навук
- Інстытут мікрабіялогіі Нацыянальнай акадэміі навук
- Інстытут генетыкі і цыталогіі Нацыянальнай акадэміі навук
- Беларускі навукова-даследчы інстытут эпідэміялогіі і мікрабіялогіі Міністэрства аховы здароўя.
Вытворчыя прадпрыемствы аб'яднаныя ў Беларускі дзяржаўны канцэрн па вытворчасці і рэалізацыі фармацэўтычнай і мікрабіялагічнай прадукцыі (канцэрн «Белбіяфарм»).
Літаратура
правіць- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 3. — 511 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3).