Ваенна-Марскі Флот Расійскай Федэрацыі
Ваенна-Марскі Флот Расійскай Федэрацыі (скарочана: ВМФ Расіі) — назва ваенна-марскога флоту (сіл) Расійскай Федэрацыі (Расіі). З'яўляецца пераемнікам ВМФ СССР і ВМФ Расійскай імперыі.
Ваенна-Марскі Флот Расійскай Федэрацыі | |
---|---|
| |
Гады існавання | с 7 мая 1992 |
Краіна | Расія |
Падпарадкаванне | Міністэрства абароны Расійскай Федэрацыі |
Уваходзіць у | Узброеныя сілы Расіі |
Тып | Ваенна-марскія сілы |
Складаецца з | |
Дыслакацыя | Санкт-Пецярбург, адміралтейства |
Удзел у |
Персідскі паход, 1722—1723 Грамадзянская вайна ў Расіі Іранская аперацыя і інш. |
Камандзіры | |
Дзеючы камандзір | адмірал Мікалай Яўменаў |
Сайт | structure.mil.ru/structu… |
Структура ВМФ
правіцьСтруктурна ВМФ Расіі складаецца з наступных родаў сіл:
- Падводныя сілы
- Надводныя сілы
- Марская авіяцыя
- Стратэгічная
- Тактычная
- Палубная
- Берагавая
- Войскі берагавой абароны
- Марская пяхота
- Іншыя часткі
- Часткі цэнтральнага падпарадкавання
- Часткі і падраздзяленні тылу
У склад ВМФ уваходзяць таксама караблі і судны, часткі спецыяльнага прызначэння, часткі і падраздзяленні тылу.
Аб'яднанні Ваенна-Марскога Флоту Расіі
правіцьАператыўна-стратэгічнымі аб'яднаннямі Ваенна-Марскога Флоту Расіі з'яўляюцца:[1]
- Паўночны флот ВМФ Расіі[2], штаб-кватэра Севераморск
- Ціхаакіянскі флот ВМФ Расіі[3], штаб-кватэра Уладзівасток
- Чарнаморскі флот ВМФ Расіі[4], штаб-кватэра Севастопаль
- Балтыйскі флот ВМФ Расіі[5], штаб-кватэра Калінінград
- Каспійская флатылія ВМФ Расіі[6], штаб-кватэра Астрахань
Галоўнакамандуючыя ВМФ Расіі
правіць- 1992—1997 — Ф. М. Громаў — адмірал (да 1996), адмірал флоту
- 1997—2005 — У. І. Кураедаў — адмірал (да 2000), адмірал флоту
- 2005—2007 — У. В. Масорын — адмірал (да 2006), адмірал флоту
- З 2007 — У. С. Высоцкі — адмірал
Начальнікі Галоўнага штаба ВМФ Расіі
правіць- 1992—1996 — В. Я. Селіванаў — адмірал,
- 1996—1997 — І. М. Хмяльноў — адмірал,
- 1997 — У. І. Кураедаў — адмірал,
- 1998—2005 — В. А. Краўчанка — адмірал,
- 2005 — У. В. Масорын — адмірал,
- З 2005 — М. Л. Абрамаў — адмірал.
- З 2009 — А. А. Татарынаў — адмірал.
Базы і парты базавання ВМФ Расіі
правіцьПаўночны флот ВМФ Расіі
- Пункты базавання
- Ваенна-марская База (БВМБ). На Паўночным флоце размяшчаецца мноства пунктаў базавання, але толькі адзін называецца Ваенна-марской базай.[крыніца?]
- Ваенна-марская база Беламорск (БВМБ)г. Северадзвінск.
Ціхаакіянскі флот ВМФ Расіі
- Пункты базавання
Чарнаморскі флот ВМФ Расіі
- Пункты базавання
- Ваенна-марская База (БВМБ)
Балтыйскі флот ВМФ Расіі
- Пункты базавання
- Ваенна-марскія Базы (БВМБ)
- Балтыйская ВМБ г. Балтыйск
- Ленінградская ваенна-марская база г. Санкт Пецярбург
Каспійская флатылія ВМФ Расіі
Баявы склад
правіцьНа 2007—2008 годы ў баявым складзе ВМФ Расіі знаходзілася (улічаныя караблі, якія знаходзіліся ў рамонце і на кансервацыі):
- 15 атамных падводных лодак з балістычнымі ракетамі[7];
- 11 атамных падводных лодак з крылатымі ракетамі[7];
- 21 шматмэтавая атамная падводная лодка[7];
- 23 дызельныя падводныя лодкі[7];
- 1 авіяносны крэйсер[7];
- 3 цяжкія ракетныя крэйсеры[7], з іх 1 у рамонце, 1 у кансервацыі;
- 3 ракетныя крэйсеры[7];
- 8-9 эсмінцаў[7], з іх 2 у рамонце, 3 у рэзерве, 1 у кансервацыі;
- 11-12 Вялікі супрацьлодачны карабель вялікіх супрацьлодачны караблёў[7], з іх 1 у рэзерве, 2 у рамонце;
- 9 вартавых караблёў[7];
- 34 малыя супрацьлодачныя караблі[7];
- 14 малых ракетных караблёў[7];
- 2 ракетныя караблі на паветранай падушцы[7];
- 3 малых артылерыйскіх караблёў[7];
- 32 ракетныя катары[7];
- Да 74 тральшчыкаў, у тым ліку 13-14 марскіх, 30 базавых і 30 рэйдавых[7];
- 27 вялікіх дэсантных караблёў[7];
- 4 малыя дэсантныя караблі на паветранай падушцы[7];
- 4 малыя дэсантныя караблі[7]; з іх 1 у кансервацыі
- 1 карабель вымяральнага комплексу[7];
- 12 разведвальных караблёў[7];
- 2 навучальныя караблі[7];
- Каля 170 дэсантных катараў[7].
Гісторыя
правіцьРэгулярны Ваенна-Марскі Флот Расіі быў закладзены на верфі Варонежскага адміралцейства. Паход рускага войска да турэцкай крэпасці Азоў у 1695 годзе скончыўся правалам — аблога крэпасці не прынесла поспеху. Поўная блакада Азову не ўдалася, таму што ў рускіх не было флоту. Крэпасць забяспечваў байцамі, правіянтам і боепрыпасамі з мора турэцкі флот.
30 кастрычніка 1696 года Баярская дума прыняла пастанову «марскім судам быць…». Зімой 1695—1696 гадоў былі пабудаваны першыя караблі і судны.
Ваенна-Марскі Флот Расійскай імперыі
правіцьВаенна-Марскі Флот СССР
правіцьСцягі караблёў і судоў ВМФ Расіі
правіцьСцягі службовых асоб ВМФ Расіі
правіць-
Штандар галоўнакамандуючага Ваенна-марскім флотам Расіі
Гл. таксама
правіцьЗноскі
- ↑ Аб'яднанне Ваенна-Марскога Флоту Расіі
- ↑ Паўночны флот
- ↑ Ціхаакіянскі флот
- ↑ Чарнаморскі флот
- ↑ Балтыйскі флот
- ↑ Каспійская флатылія
- ↑ а б в г д е ё ж з і к л м н о п р с т у ф х ц Чуприн К. В. Вооружённые силы стран СНГ и Балтии: справочник / А. Е. Тарас. — Минск: Современная школа, 2009. — С. 189. — 832 с. — ISBN 978-985-513-617-1
Спасылкі
правіцьВаенна-Марскі Флот Расійскай Федэрацыі на Вікісховішчы |
- Старонка ВМФ на афіцыйным вэб-сайце Міністэрства абароны РФ
- Партал аб ВМФ Расіі
- Бывай, Камрань! «Незалежная газета», 6 Лістапад 2001
- Ваенна-марская моц на зыходзе «Незалежная газета», 22 снежня 2006 года
- І цэлага флоту мала PDF ( 386 Кб <! - Application / pdf -> ) «Сэнс», № 12-13, 2007 год
- Увесь расійскі флот «Гасцявая-Улада» № 7 (760), 25 Люты 2008
- Гісторыя ваеннага флоту Расіі ад дапятроўскіх часоў да нашых дзён
- Сайт Атрина прысвечаны тэме айчыннага кораблестроения ў перыяд паміж 1945—2005 гадамі