Валасяніца пярэстая

	Валасяніца пярэстая
	; Самец
Навуковая класіфікацыя
Дамен:	Эўкарыёты
Царства:	Жывёлы
Падцарства:	Эўметазоі
Без рангу:	Двухбакова-сіметрычныя
Без рангу:	Другаснаротыя
Тып:	Хордавыя
Падтып:	Пазваночныя
Інфратып:	Сківічнаротыя
Надклас:	Чацвераногія
Клас:	Птушкі
Падклас:	Нованёбныя
Атрад:	Вераб’інападобныя
Падатрад:	Пеўчыя вераб’іныя
Інфраатрад:	Passerida
Надсямейства:	Muscicapoidea
Сямейства:	Мухалоўкавыя
Род:	Ficedula
Від:	Валасяніца пярэстая
Міжнародная навуковая назва
	Ficedula hypoleuca Pallas, 1764
ITIS	560081
NCBI	46689
FW	373325

Валасяніца пярэстая, мухалоўка-стракатка (Ficedula hypoleuca) — птушка сямейства мухалоўкавых.

Апісанне правіць

Даўжыня цела 13-14 см, размах крылаў 21,5-24 см. Самец у гнездавы перыяд з чорным альбо цёмна-карычневым верхам цела (таксама і надхвосцем), белым ілбом. У самкі верх цела аліўкава-буры (таксама і лоб). У абодвух полаў на крыле белая пляма і белыя палосы па краях хваста. Маладыя падобныя да самкі. Голас: рытмічныя, меладычныя гукі, якія ўзносяцца і ападаюць.

Пашырэнне правіць

Арэал: Еўропа (акрамя Ісландыі, Італіі і міжземнаморскіх краін) на ўсод ад іх, поўдзень Украіны і Расіі, частка Азіі да вярхоўяў р. Енісей, Паўночна-Заходняя Афрыка.

Насяляе прарэджаныя старыя лісцевыя ці мяшаныя лясы з мноствам дуплістых дрэў, паркі і вялікія па плошчы сады. У Швейцарыі даходзіць па альпійскіх далінах да 1000 м (нават да 1600 м), засяляючы ўскрайкі лясоў і лугоў, а таксама будынкі. У Алжыры і Марока даходзіць да 1200—1800 м над у.м. у кедравых, дубовых і сасновых лясах, у Татрах 1100 м. У Англіі сустракаецца на ўзгорках, парослых дубамі з падростам і моцным лісцевым подсцілам.

Пералёты від. Месца зімовак: Трапічная Афрыка на поўдзень ад Сахары, галоўным чынам на поўнач ад Гвінейскага заліва.

Падвіды правіць

F. h. hypoleuca — большая частка Палеарктыкі
F. h. iberiae — Пірэнейскі паўвостраў
F. h. speculigera — Паўночна-Заходняя Афрыка
F. h. tomensis (сінонім F. h. sibirica) — на ўсход ад Урала (вылучаюць некаторыя аўтары)

Асаблівасці біялогіі правіць

Гняздо будуе ў дупле (натуральным ці штучным) на вышыні 2-6 м над зямлёй, няшчыльнае, з сухіх лістоў, каранёў і травы з прымессю лыка (часта з насеннем клёнаў, грабаў і ліп). Высцілка з шырокай травы, карэньчыкаў, кавалкаў лістоў і лыка, часам пер’я і шэрсці.

Адкладвае 5-7 (часам 4-8) яек. Сустракаюцца гнёзды з большай колькасцю яек (да 20); гэта кладкі 2-3 самак. Яйкі асіметрычныя, таўсцейшыя на адным канцы, даволі вострыя на вузейшым канцы, бледна-блакітныя, рэдка з нешматлікімі ржава-карычневымі крапінкамі.

Літаратура правіць

Птушкі Еўропы: Палявы вызначальнік. — Варшава: Навуковае выдавецтва ПНВ, 2000. — 540 с.: іл. ISBN 83-01-13187-X