Вацлаў Жылінскі
Ва́цлаў Жылі́нскі (1 сакавіка 1803, Віленская губерня — 23 красавіка 1863, Санкт-Пецярбург) — рымска-каталіцкі дзеяч. Біскуп віленскі (з 1848), архібіскуп магілёўскі (з 1856), мітрапаліт.
Вацлаў Жылінскі | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
польск.: Wacław Żyliński | |||||||
|
|||||||
Дыяцэзія | Віленскае біскупства | ||||||
Папярэднік | Анджэй Бенедыкт Клангевіч | ||||||
Пераемнік | Адам Станіслаў Красінскі | ||||||
|
|||||||
Дыяцэзія | Магілёўская архідыяцэзія | ||||||
Папярэднік | Ігнацы Галавінскі | ||||||
Пераемнік | Антоній Фіялкоўскі | ||||||
Нараджэнне |
1 сакавіка 1803 |
||||||
Смерць |
5 мая 1863[1] (60 гадоў) |
||||||
Род | Жылінскія[d] | ||||||
Веравызнанне | Каталіцкая Царква[2] | ||||||
Адукацыя |
|
||||||
Узнагароды | |||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Біяграфія
правіцьСкончыў Віленскую духоўную акадэмію, пасвечаны ў святары ў 1826, быў дэканам Мінскай кафедры; з 1827 — рэгент і прафесар Мінскай духоўнай семінарыі і пробашч у Івянцы. Канонік мінскага капітула з 11 красавіка 1829.
10 чэрвеня 1829 выехаў у Пецярбург у якасці асэсара Рымска-каталіцкай духоўнай калегіі.
З 1832 — прэлат віленскага капітула, з лістапада 1846 — адміністратар Віленскай дыяцэзіі, з 3 ліпеня 1848 — біскуп віленскі (кансекраваны 17 снежня 1848 у касцёле Св. Кацярыны ў Пецярбургу).
У верасні 1856 Папа Пій IX пагадзіўся з пажаданнем Аляксандра II прызначыць В. Жылінскага архібіскупам Магілёўскім, і 9 снежня 1856 ён атрымаў палій архібіскупа.
Зноскі
- ↑ Vaclovas Kazimieras Žilinskis // https://www.vle.lt/straipsnis/vaclovas-kazimieras-zilinskis/
- ↑ Catholic-Hierarchy.org — USA: 1990. Праверана 20 кастрычніка 2020.
Літаратура
правіць- Т. Шишова. Жилиньский Вацлав. // Католическая энциклопедия. В 3 т. Т. 1. — М., 2002.
Спасылкі
правіць- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Вацлаў Жылінскі