Вэньянь
Вэньянь (вэньянь 文言, літаральна літаратурная мова, суч. кіт. 文言文 wényánwén) — мова на аснове старажытнакітайскай, якая выкарыстоўвалася ў якасці літаратурнай мовы ў Кітаі да Руху 4 мая, а таксама ў Японіі, Карэі, В’етнаме і іншых краінах рэгіёна.
Вэньянь | |
---|---|
Саманазва | 文言文 |
Краіны | — |
Класіфікацыя | |
Пісьменнасць | кітайскае пісьмо |
Моўныя коды | |
ISO 639-1 | — |
ISO 639-2 | — |
ISO 639-3 | lzh |
IETF | lzh |
Glottolog | lite1248 |
Вікіпедыя на гэтай мове |
Асаблівасці мовы
правіцьКласічная кітайская адрозніваецца лаканічнасцю — тэкст на вэньяне змяшчае прыкладна ўдвая менш іерогліфаў, чым такі ж тэкст на сучаснай кітайскай. Гэтаму спрыяе тое, што ў вэньяне:
- пераважаюць аднаскладовыя словы (запісваюцца адным іерогліфам), у той час як у сучаснай кітайскай пераважаюць двухскладовыя (запісваюцца двума іерогліфамі);
- многія словы-іерогліфы ў розных сітуацыях могуць быць рознымі часцінамі мовы;
- выкарыстоўваецца апора на кантэкст, якая дазваляе, у прыватнасці, пазбегнуць лішніх пранаміналізацый (ужывання займеннікаў), частае невыкарыстанне дзейніка наогул;
- адсутнічаюць знакі прыпынку;
- адсутнічае афіксацыя.
Для паляпшэння артыкула пажадана |