Вялікая Сельджукская імперыя
Вялікая Сельджукская імперыя — сярэдневяковая цюрка-персідская імперыя, якая з’явілася пасля аб’яднання плямёнаў канлаў і агузаў. Сельджукская імперыя займала вялікую плошчу ад Гіндукуша да Усходняй Анатоліі і ад Цэнтральнай Азіі да Персідскага заліва. З сваіх родных зямель у раёне Аральскага мора Сельджукі прасунуліся далей у Харасан і ў мацерыковую частку Персіі, пасля чаго заваявалі Усходнюю Анатолію.
Гістарычная дзяржава | |||||
Вялікая Сельджукская імперыя | |||||
---|---|---|---|---|---|
перс.: دولت سلجوقیان | |||||
|
|||||
|
|||||
|
|||||
Сталіца |
Нішапур (1037–1043) Рэй (1043–1051) Ісфахан (1051–1118) Хамадан, Заходняя сталіца (1118–1194) Мерв, Усходняя сталіца (1118–1153) |
||||
Мова(ы) | персідская | ||||
Афіцыйная мова | персідская, арабская і Proto-Oghuz[d] | ||||
Рэлігія | суніты і іслам | ||||
Грашовая адзінка | Дынар | ||||
Плошча | |||||
Форма кіравання | Манархія | ||||
Султан | |||||
• 1037–1063 | Тагрул-бек (першы) | ||||
• 1174 – 1194 | Тагрул III (апошні) | ||||
Гісторыя | |||||
• 1037 | Тагрул-бек стварыў дзяржаўную сістэму | ||||
• 1194 | Заваявана дзяржавай харэзмшахаў | ||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |