Віж — службовая асоба ў Вялікім Княстве Літоўскім у XV—XVI стагоддзях.

Вызначаўся старостам або іншым прадстаўніком улады ці феадалам для ўдзелу і нагляду за правільнасцю судаводства ў судах. Даследаваў акалічнасці спраў, даваў па іх заключэнні суду ці сведчыў пэўныя факты. Пасля 1551 года пасада віжа стала выбарнай.

Літаратура правіць