Генадзь Міканоравіч Булдакоў

Генадзь Міканоравіч Булдакоў (руск.: Генна́дий Никано́рович Булдако́в; 17 снежня 1924, в. Залатухіна, Яраслаўская губерня, СССР — 7 снежня 1990, Ленінград) — савецкі архітэктар, педагог. Народны архітэктар СССР (1984). Галоўны архітэктар Ленінграда (1971—1986).

Генадзь Міканоравіч Булдакоў
Род дзейнасці архітэктар
Дата нараджэння 17 лістапада 1924(1924-11-17)
Месца нараджэння
Дата смерці 7 снежня 1990(1990-12-07) (66 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Альма-матар
Партыя
Прыналежнасць СССР
Узнагароды і прэміі
ордэн Айчыннай вайны I ступені ордэн Айчыннай вайны II ступені ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга ордэн Дружбы народаў ордэн Славы II ступені ордэн Славы III ступені медаль «За адвагу»
Народны архітэктар СССР

Біяграфія правіць

Генадзь Булдакоў нарадзіўся 17 снежня 1924 года ў вёсцы Залатухіна (цяпер ва Угліцкім раёне Яраслаўскай вобласці). Прыехаў у Ленінград у 1941 годзе, працаваў на Кіраўскім заводзе. У 1942—1945 гадах ваяваў. Удзельнік Парада перамогі. Пасля вайны паступіў на архітэктурны факультэт Ленінградскага інжынерна-будаўнічага інстытута, які скончыў у 1951 годзе. Там жа скончыў аспірантуру (1951—1954).

Архітэктар Ленінградскага філіяла Дзяржаўнага інстытута праектавання гандлёвых устаноў (1954—1956), старшы архітэктар Акадэміі будаўніцтва і архітэктуры (1956—1960).

У 1960—1967 гадах — кіраўнік майстэрні ў інстытуце «Ленпраект», з 1963 года кіраваў майстэрняй № 1 інстытута «ЛенНДІпраект». Пад яго кіраўніцтвам у 1965 годзе распрацаваны план горада Зеленагорск.

З 1968 па 1979 год выкладаў у Ленінградскім інжынерна-будаўнічым інстытуце, з 1977 года — прафесар; паралельна быў начальнікам главАПУ.

У 1967—1971 гадах — намеснік начальніка Галоўнага архітэктурна-планіровачнага ўпраўлення Ленгарвыканкама. У 1971—1987 гадах — галоўны архітэктар Ленінграда і старшыня Горадабудаўнічай рады. Быў адным з аўтараў Генеральнага плана развіцця Ленінграда на 1963—1990 гады і праекта планіроўкі прыгараднай зоны Ленінграда.

У 1973 годзе распрацаваў генеральны план будаўніцтва Сестрарэцка, станцый метро «Грамадзянскі праспект» (1978), «Чорная рэчка» (1982), «Азяркі» (1988).

Стварыў афармленне паштовачных месцаў горада: рэканструкцыя брукавання Дварцовай плошчы, плошчы Стачак, у 1977 годзе праектаваў эспланаду Смольнага сабора. Распрацаваў праект рэканструкцыі Сінопскай набярэжнай.

Літаратура правіць

  • Санкт-Петербург. Петроград. Ленинград: Энциклопедический справочник / Ред. коллегия: Белова Л. Н., Булдаков Г. Н., Дегтярев А. Я. и др. — М.: научное издательство «Большая Российская Энциклопедия». 1992. — 687 с.; ил. ISBN 5-85270-037-1