Генадзь Рыгоравіч Літаўрын
Генадзь Рыгоравіч Літаўрын (руск.: Геннадий Григорьевич Литаврин; 6 верасня 1925, с. Абай Уймонскага аймака Айроцкай аўтаномнай вобласці Сібірскага края — 6 лістапада 2009, Масква) — расійскі гісторык, спецыяліст па сярэдневяковай гісторыі паўднёвых славян, Візантыі і руска-візантыйскіх сувязяў, акадэмік РАН (1994).
Генадзь Рыгоравіч Літаўрын | |
---|---|
Геннадий Григорьевич Литаврин | |
Дата нараджэння | 6 верасня 1925[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 6 лістапада 2009[1] (84 гады) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | гісторык |
Навуковая сфера | візантыністыка, крыніцазнаўства, славяназнаўства |
Месца працы | Інстытут славяназнаўства РАН |
Навуковая ступень | доктар гістарычных навук |
Навуковае званне | акадэмік РАН |
Альма-матар |
|
Навуковы кіраўнік | Зінаіда Уладзіміраўна Удальцова[d] |
Член у |
|
Прэміі | |
Узнагароды |
Біяграфія
правіцьВыпускнік кафедры гісторыі Сярэднявечча гістарычнага факультэта МДУ (1951), вучань З. У. Удальцовай. Выкладаў старажытныя мовы на гістарычным факультэце МДУ (1954—1955), быў супрацоўнікам Інстытута гісторыі АН СССР (1955—1968). З 1968 года працаваў у Інстытуце славяназнаўства РАН, у 1983—2002 гадах кіраваў аддзелам гісторыі Сярэднявечча. З 1987 года ўзначальваў сектар гісторыі Візантыі (пазней — Цэнтр па вывучэнні візантыйскай цывілізацыі) Інстытута ўсеагульнай гісторыі РАН і рэдакцыю часопіса «Візантыйскі часопіс» (руск.: Византийский временник).
Доктар гістарычных навук (1973). Акадэмік РАН (1994, член-карэспандэнт АН СССР з 1987), замежны член Балгарскай АН (1989). Прэзідэнт Нацыянальнага камітэта візантыністаў Расіі, віцэ-прэзідэнт Міжнароднай асацыяцыі візантыністаў. Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Расіі ў галіне навукі і тэхнікі (1996)[2].
Бібліяграфія
правіць- Манаграфіі
- Очерки истории Византии и южных славян. М.: Учпедгиз, 1958. 2-е изд. СПб.: Алетейя, 1998. (У суаўтарстве з А. П. Кажданом).
- Болгария и Византия в XI—XII вв. М.: Издательство АН СССР, 1960.
- Как жили византийцы. М.: Наука, 1974. 2-е изд. СПб.: Алетейя, 1997. 3-е изд. СПб.: Алетейя, 2006.
- Византийское общество и государство в X—XI вв. Проблемы истории одного столетия: 976—1081 гг. М.: Наука, 1977.
- Византия и славяне (сборник статей). СПб.: Алетейя, 1999.
- Византия, Болгария, Древняя Русь (IX — начало XII в.). СПб.: Алетейя, 2000.
- Пераклады крыніц
- Кекавмен. Советы и рассказы Кекавмена / Пер. Г. Г. Литаврина. М.: Наука, 1972. 2-е изд. СПб.: Алетейя, 2003.
- Выбраныя артыкулы
- Религия и политика в Болгарии накануне и в период утверждения христианства (VIII — конец IX в.) // История, культура, этнография и фольклор славянских народов. М., 1988. С. 82—100.
- О походе аваров в 602 г. против антов // Славяне и их соседи. Международные отношения в эпоху феодализма. М., 1989. С. 15—33.
- Русско-византийские связи в середине X века // Вопросы истории. 1986. № 6. С. 41—52.
- Представления «варваров» о Византии и византийцах в VI—X вв // Византийский временник. 1986. Т. 46. С. 100—108.
Зноскі
- ↑ а б Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 24 ліпеня 2024.
- ↑ Умер выдающийся историк-византинист Г. Г. Литаврин | Русский Обозреватель Архівавана 21 красавіка 2021.
Літаратура
правіць- Г. Г. Литаврин. Краткий очерк научной деятельности // GENNADIOS: 70-летию академика Г. Г. Литаврина. — 1999.
- Беседа юбиляра и редактора с издателем // ANTIDWRON: 75-летию академика РАН Геннадия Григорьевича Литаврина. — 2003.
Спасылкі
правіць- Профіль Генадзя Рыгоравіча Літаўрына на афіцыйным сайце РАН
- Біяграфічныя звесткі(недаступная спасылка) на сайце «Усё пра Маскоўскі ўніверсітэт»
- Гістарычная даведка на сайце Архіва РАН
- Публікацыі у часопісе «Візантыйскім летапісе»