Грыгорэ Прэатаса

Грыгорэ Прэатаса (рум.: Grigore Preoteasa, 25 жніўня 1915, Бухарэст4 лістапада 1957), Масква) — румынскі дзяржаўны дзеяч, міністр замежных спраў Сацыялістычнай Рэспублікі Румынія (1955—1957).

Грыгорэ Прэатаса
рум.: Grigore Preoteasa
Нараджэнне 25 жніўня 1915(1915-08-25)
Смерць 4 лістапада 1957(1957-11-04) (42 гады)
Партыя
Адукацыя
Дзейнасць журналіст, дыпламат, палітык
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія правіць

Нарадзіўся ў сям’і чыгуначніка. У 1930-х гг. скончыў філалагічны факультэт Бухарэсцкага ўніверсітэта. Як член Камуністычнага Саюза моладзі браў удзел у лютаўскім (1933) страйку майстэрняў Грывіцы. У наступным годзе быў арыштаваны і асуджаны.

У 1936 годзе ўвайшоў у кіраўніцтва Дэмакратычнага студэнцкага фронту, створанага па ініцыятыве Румынскай камуністычнай партыі. За ўдзел у працы забароненай камуністычнай газеты România Liberă быў арыштаваны і інтэрнаваны ў канцлагер Тыргу-Жыу, у якім прабыў амаль да сканчэння Другой сусветнай вайны. Улетку 1944 г. здзейснілі ўцёкі разам са сваім сябрам Нікалае Чаўшэску. Ва ўнутрыпартыйным змаганні падтрымаў Георгэ Геаргіу-Дэжа, які працаваў з яго бацькам.

У 1944—1946 гг. — галоўны рэдактар România Liberă, з 1945 года — прэс-аташэ Міністэрства прапаганды, неаднаразова выступаў з крытыкай прэм’ер-міністра Петру Гроза і ўзначаленай ім Нацыянальнай ліберальнай партыі Румыніі,

  • 1947—1949 гг. — генеральны сакратар,
  • 1949—1954 гг. — намеснік міністра замежных спраў,
  • 1954—1955 гг. — памочнік прэм’ер-міністра па міжнародных справах,
  • 1955—1957 гг. — міністр замежных спраў Сацыялістычнай Рэспублікі Румынія. На гэтым пасту актыўна спрыяў арышту на тэрыторыі Румыніі актыўных удзельнікаў Венгерскіх падзей (1956), у тым ліку Імрэ Надзя і Дзьёрдзя Лукача.

З ліпеня 1957 г. — член Палітбюро, сакратар ЦК Румынскай працоўнай партыі.

Трагічна загінуў у выніку Катастрофы Іл-14 ва Унукаве, на борце якога знаходзіліся члены румынскай урадавай дэлегацыі.