Гіпагімнія

Гіпагі́мнія (Hypogymnia) — род лішайнікаў сямейства пармеліевых.

Гіпагімнія
Hypogymnia physodes
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Грыбы Падцарства:  Вышэйшыя грыбы Аддзел:  Аскамікота Пададдзел:  Pezizomycotina Клас:  Lecanoromycetes Падклас:  Lecanoromycetidae Парадак:  Леканаральныя Сямейства:  Пармеліевыя Род:  Гіпагімнія
Міжнародная навуковая назва
Hypogymnia (Nyl.) Nyl., 1896
Тыпавы від
Hypogymnia physodes (L.) Nyl., 1896
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   190667 NCBI   87258 EOL   22463 MB   2445

Апісанне

Слаявіна (талом) ліставатая, шаравата-зеленаватая, белавата-шараватая, знізу цёмная да чорнай, распасцёртая па субстраце, у цэнтры шчыльна прымацаваная да яго. Лопасці на канцах з масай сарэдый (спецыяльных утварэнняў для вегетатыўнага размнажэння) у выглядзе белых мучністых скопішчаў. Пладовыя целы (апатэцыі) сядзячыя або на ножках. Сумкі (аскі) 8-споравыя. Споры аднаклетачныя.

Пашырэнне

Каля 60 відаў. Пашыраны амаль па ўсім зямным шары, за выключэннем стэпавых і пустынных зон пераважна ва Усходняй Азіі. На Беларусі трапляюцца гіпагімнія ўздутая (Hypogymnia physodes), мучністая (Hypogymnia farinacea), стужачная (Hypogymnia vittata) і трубчастая (Hypogymnia tubulosa). Пераважна аблігатныя эпіфіты. Растуць на ствалах і галінках дрэў і кустоў, зрэдку на апрацаванай драўніне, камяністым субстраце, грунтавых агаленнях і глебе. Гіпагімнія ўздутая часта ўкрывае ствалы дрэў (асабліва хвоі).

Выкарыстанне

Сыравіна для антыбіятычных прэпаратаў. Індыкатары загазаванасці паветра.

Літаратура

• Галубкоў У. Гіпагімнія // БЭ ў 18 т. Т. 5. Мн., 1997.