Дысмарфафабія
Дысмарфафабі́я (ад стар.-грэч.: δυσ- прыстаўка з адмоўным значэннем, μορφή — выгляд, знешнасць, φόβος — страх) — назойлівы неўратычны страх, звязаны з рэальнай або ўяўнай фізічнай заганай.[1] У адрозненні ад дысмарфаманіі працякае звычайна без цяжкіх псіхічных расстройстваў. Праяўляецца пераважна ў падлеткаў як часовая ўзроставая з’ява; большасць выпадкаў дысмарфафабіі прыпадае на перыяд палавога выспявання, хоць можа развівацца і ў дарослых людзей, зрэдку і ў дзяцей.
| Дысмарфафабія | |
|---|---|
| МКХ-10 | F45.2 |
| МКБ-10-КМ | F45.22 |
| МКХ-9 | 300.7 |
| МКБ-9-КМ | 300.7 |
| DiseasesDB | 33723 |
| MeSH | D057215 |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Дысмарфафабія не вылучаецца як асобны дыягназ у Міжнароднай класіфікацыі хвароб дзясятага перагляду (МКХ-10), а вызначаецца як разнавіднасць іпахандрычнага расстройства.[2] У DSM-5 цялеснае дысмарфічнае расстройства вызначана як асобнае псіхічнае расстройства ў катэгорыі «абсесіўна-кампульсіўныя і звязаныя з імі расстройствы».[3] Звышцэнная або трызненная дысмарфафабія традыцыйна называецца «дысмарфаманіяй».
Крыніцы
правіць- ↑ Слоўнік іншамоўных слоў : у 2 т. / А. М. Булыка. — Мінск : БелЭн, 1999. — Т. 1 : А-Л. — 1999. — 736 с. — ISBN 985-11-0152-4, С.448
- ↑ Сусветная арганізацыя аховы здароўя. Международная классификация болезней (10-й пересмотр). Класс V: Психические расстройства и расстройства поведения (F00—F99) (адаптированный для использования в Российской Федерации). — Ростов-на-Дону: «Феникс», 1999. — ISBN 5-86727-005-8.
- ↑ American Psychiatric Association. Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition (DSM-5). — Arlington, VA: «American Psychiatric Publishing», 2013. — P. 242—247. — 992 p. — ISBN 978-0-89042-554-1. — ISBN 978-0-89042-555-8. — ISBN 0-89042-554-X. Архівавана 19 верасня 2019 года.
Літаратура
правіць- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6).