Забалоцце (Пліскі сельсавет)

Забалоцце
Краіна	Беларусь
Вобласць	Віцебская
Раён	Глыбоцкі
Сельсавет	Пліскі
Каардынаты	55°17′11″ пн. ш. 27°56′20″ у. д.HGЯO
Насельніцтва	▼7 чал. (2009);
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	+375 2156
Аўтамабільны код	2
СААТА	2215848081

Забало́цце^[1] (трансліт.: Zabaloccie, руск.: Заболотье) — вёска ў Глыбоцкім раёне Віцебскай вобласці. Уваходзіць у склад Пліскага сельсавета.

Гісторыя

У 1921—1945 гадах вёска ў складзе гміны Лужкі Дзісенскага павета Віленскага ваяводства Польскай Рэспублікі^[2]^[3]^[4]^[5].

Да 15 кастрычніка 1960 года вёска ўваходзіла ў склад Драбаўшчынскага сельсавета^[6].

Насельніцтва

1921 год — 114 жыхароў, 22 двары^[7].
1931 год — 115 жыхароў, 23 двары^[8].

Зноскі

↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7 (DJVU).. Сустракаецца таксама варыянт За́балацце
↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
↑ https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf Архівавана 27 красавіка 2022.
↑ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
↑ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, «Dzieje Najnowsze», Rocznik L — 2018 (2), 2018, s. 95-100.
↑ Рашэнне выканкома Віцебскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 15 кастрычніка 1960 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1960, № 31.
↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 56.
↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 20

Літаратура

Zabłocie, wieś, powiat dzisieński, gmina Łużki // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XIV: Worowo — Żyżyn (польск.). — Warszawa, 1895. — S. 185.

Спасылкі

На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх

[1] Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7 (DJVU).. Сустракаецца таксама варыянт За́балацце

[2] Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.

[3] ttps://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf Архівавана 27 красавіка 2022.

[4] ttps://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665

[5] Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, «Dzieje Najnowsze», Rocznik L — 2018 (2), 2018, s. 95-100.

[6] Рашэнне выканкома Віцебскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 15 кастрычніка 1960 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1960, № 31.

[skorowidz2-7] Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 56.

[8] Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 20

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]