Зачарна́я[1] (трансліт.: Začarnaja, руск.: Зачерная) — вёска ў Вілейскім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Хаценчыцкага сельсавета.

Вёска
Зачарная
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 1771
Паштовыя індэксы
222456
Аўтамабільны код
5
Зачарная на карце Беларусі ±
Зачарная (Беларусь)
Зачарная
Зачарная (Мінская вобласць)
Зачарная

Геаграфія правіць

Знаходзіцца каля р. Ілія, за 50 км на паўднёвы ўсход ад Вілейкі, 87 км ад Мінска, 26 км ад чыг. ст. Уша на лініі Мінск—Маладзечна.

Гісторыя правіць

У 1800 г. в. Зачарняны ў маёнтку Лукавец, у Вілейскім павеце Мінскай губерні Расійскай імперыі, уласнасць Б. Шумскай. У 1873 г. вёска ў Кармянецкай сельскай грамадзе Хаценчыцкай воласці Вілейскага павета Віленскай губерні, 19 рэвізскіх душ; у 1908 г. 75,2 дзесяцін надзелаў.

З 1921 года вёска ў складзе Польскай Рэспублікі, у гміне Хаценчыцы Вілейскага павета Віленскага ваяводства[2].

З лістапада 1939 года ў БССР, з 15.1.1940 г. ў Ільянскім раёне Вілейскай вобласці, з 12.10.1940 г. ў Хаценчыцкім сельсавеце. У Вялікую Айчынную вайну з 25.6.1941 г. да 3.7.1944 г. акупіравана нацыстамі. У маі 1943 г. спалена карнікамі, загінулі 12 жыхароў. З 20.9.1944 г. ў Ільянскім, з 20.7.1957 г. ў Вілейскім раёнах Маладзечанскай, з 20.1.1960 г. Мінскай абласцей. Знаходзілася ў складзе калгаса «Лукавец».

Насельніцтва правіць

  • 1800 год — 16 жыхароў, 4 двары.
  • 1865 год — 39 жыхароў, 4 двары[3]
  • 1921 год — 110 жыхароў, 19 двароў[4].
  • 1931 год — 112 жыхароў, 17 двароў[5].
  • 1940 год — 139 жыхароў, 18 двароў.
  • 2008 год — 16 жыхароў, 12 гаспадарак.

Славутасці правіць

За 0,5 км на захад ад вёскі археалагічны помнік — курганны могільнік, справа ад дарогі на в. Старынка (Вілейскі раён), у лесе.

Зноскі

  1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
  2. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
  3. http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_XIV/218
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 78.
  5. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 58

Літаратура правіць

Спасылкі правіць