Казімір Францішак Крышпін-Кіршэнштэйн
Казімір Францішак Крышпін-Кіршэнштэйн (? — да 2 сакавіка 1731) — вялікалітоўскі дзяржаўны і ваенны дзеяч.
Казімір Францішак Крышпін-Кіршэнштэйн | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
|
|||||||
Нараджэнне | невядома | ||||||
Смерць | не пазней за 2 сакавіка 1731 | ||||||
Род | Крышпіны-Кіршэнштэйны[d] | ||||||
Бацька | Марцін Міхал Крышпін-Кіршэнштэйн | ||||||
Маці | Яна з Валадковічаў[d] | ||||||
Званне | генерал-лейтэнант | ||||||
Бітвы |
Біяграфія
правіцьПаходзіў са шляхецкага роду Крышпінаў-Кіршэнштэйнаў. Сын Марціна Міхала і Яны з Валадковічаў, дачкі новагародскага ваяводы Крыштафа Валадковіча.
Стараста плунгянскі з 1699 года, цівун гандынскі, харужы надворны літоўскі ў 1706—1707 гадах; пасол на соймы 1699, 1701—1702 гадоў.
У Паўночную вайну камандаваў дывізіяй. У 1706 годзе перайшоў на бок шведаў і караля Станіслава Ляшчынскага, ад якога атрымаў урад стражніка вялікага літоўскага (1708—1709). Ваяваў супраць расійскіх войск на Беларусі. У 1709 годзе эмігрыраваў у Прусію. У 1711 годзе ўдзельнічаў у няўдалым паходзе на Вялікае Княства Літоўскае. Пасля выехаў у Бендэры. У 1713 годзе прызначаны Ляшчынскім дыпламатычным прадстаўніком у Стамбуле, дзе займаўся падрыхтоўкай турэцка-татарскага паходу на Рэч Паспалітую. У 1714 годзе ў рангу генерал-лейтэнанта паступіў на службу ў шведскую армію. Падтрымліваў шырокія дыпламатычныя кантакты для шведска-расійскага збліжэння.
У 1721 годзе пасля амністыі вярнуўся на радзіму. Пасол на сойм 1722.
Літаратура
правіць- Пазднякоў В. Крышпіны-Кіршэнштэйны // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — С. 157. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.
- Tadeusz Wasilewski, Andrzej Kazimierz Kryszpin-Kirszensztein, w: Polski Słownik Biograficzny, 1970, t. XV, s. 496—497.