Спавядальня

Спавяда́льня, канфесіяналь — месца ў Рымска-Каталіцкіх і некаторых англіканскіх храмах, ў якім здзяйсняецца хрысціянскае таінства споведзь (пакаянне).

Спавядальня. Касцёл Святой Варвары, Віцебск

У хрысціянскіх абрадах спавядальні з'явіліся ў другой палове 16 стагоддзя. Уяўляюць сабой невялікае памяшканне (кабінку) з невысокімі дзверцамі, у якой змяшчаецца крэсла святара. На бакавых сценках акенцы, закрытыя кратамі. Каля бакавых сценак знаходзяцца невялікія лаўкі-прыступкі для вернікаў.

Спавядальні могуць быць элементамі архітэктурнага дэкору храма або перасоўнымі. Робяцца часцей за ўсё з дрэва, а таксама з мармуру або стуку. У эпоху барока спавядальні часта аздабляліся разьбой — выявамі дабрачыннасцяў, жывёл, увасабляючых асноўныя грахі. Размяшчаюцца ў храмах адвольна, а часцей за ўсё — каля сцяны нефа насупраць амбола.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 93. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0251-2 (Т. 15).

Спасылкі

• Исповедальня (руск.) // Энцыклапедыя Кругасвет
• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Спавядальня