Кастр
Кастр (фр.: Castres, акс.: Castras) — горад у Францыі на рацэ Агу, цэнтр акругі ў дэпартаменце Тарн.
Горад
| ||||||||||||||||||||||||||||||
Насельніцтва — 42900 жыхароў (2006).[2]
Гісторыя правіць
Дакладная дата заснавання горада невядома. Кастр утварыўся ля абацтва бенедыкцінцаў, якое, паводле легенды, было заснавана ў 647 годзе. Назва пайшла ад лацінскага castrum («умацаванне, крэпасць»). У XII стагоддзі горад стаў адным з цэнтраў у альбігойцаў. Альбігойскі крыжовы паход далучыў горад да Французскага каралеўства ў 1229 годзе, а ў 1317 годзе Папа Рымскі Іаан XXII заснаваў епархію, якая праіснавала да Вялікай Французскай рэвалюцыі. Цэнтрам епіскапства быў Кафедральны сабор Кастра. Пазней Кастр быў крэпасцю ў гугенотаў і кальвіністаў.
У пачатку XX стагоддзя Кастр быў цэнтрам па вытворчасці сукна, шоўка, баваўняных і ваўняных тканін. У горадзе пражывала больш за 20 тыс. чалавек. Сёння таксама развіты машынабудаванне і хімічная прамысловасць. Значную ролю ў эканоміцы горада адыгрывае і турызм.
Культура правіць
Акрамя Кафедральнага сабора, сярод славутасцей захавалася вежа старога абацтва ў раннім раманскім стылі. У горадзе размешчаны і музеі Гоі (адкрыты ў 1840 годзе) і Жарэса. Таксама ў Кастры маецца прыватны, але адкрыты для наведванняў батанічны сад плошчай 4 га.
З выхадцаў горада вядомыя такія асобы як сацыяліст Жан Жарэс, маршал Нікаля Жан дэ Дзьё Сульт, пісьменнік Ражэ Пейрэфіт[3] і інш. Доўгі час у Кастры пражываў матэматык П’ер Ферма.
Транспарт правіць
Паміж Кастрам і горадам Мазамэ размешчаны аэрапорт Кастр-Мазамэ.[4]
Спорт правіць
У 2007 годзе фініш дванаццатага этапу велагонкі Тур-дэ-Франс знаходзіўся ў Кастры.
Галерэя правіць
-
Плошча Жана Жарэса
-
Кафедральны сабор Кастра
-
Тэатр у Кастры
-
Рака Агу
Зноскі
- ↑ а б база даных аб французскіх камунах — Institut national de l'information géographique et forestière. Праверана 26 кастрычніка 2015.
- ↑ Castres — Notice Communale
- ↑ The Guardian. Roger Peyrefitte
- ↑ World Aero Data: LFCK(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 12 кастрычніка 2012. Праверана 17 жніўня 2011.