Кацярына Сямёнаўна Сямёнава

руская актрыса

Кацярына Сямёнаўна Сямёнава[2] (руск.: Екатерина Семёновна Семёнова; 7 (18) лістапада 1786 — 1 (13) сакавіка 1849, Санкт-Пецярбург) — руская актрыса. Старэйшая сястра актрысы Н. С. Сямёнавай[3]

Кацярына Сямёнаўна Сямёнава
руск.: Екатерина Семёновна Семёнова
Дата нараджэння 7 (18) лістапада 1786
Месца нараджэння
Дата смерці 1 (13) сакавіка 1849 (62 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Муж Іван Аляксеевіч Гагарын[d][1]
Адукацыя
Прафесія акцёрка
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія правіць

Нарадзілася ў сям’і настаўніка і прыгоннай сялянкі[3]. Скончыла Пецярбургскую тэатральную школу. Вучаніца І. А. Дзмітрыеўскага, пеазней вучылася ў А. А. Шахаўскога[3][4]. На сцэне з 1802 года, яшчэ у час вучобы. Дэбютавала ў 1803 годзе на сцэне прыдворнага Александрынскага тэатра ў ролі Наніны у п’есе Вальтэра «Наніна». У трупе тэатра з 1805 года (з перапынкам у 1820—1822 гадах[4]). У 1826 годзе Кацярына Сямёнава пакінула сцэну. У 1828[3] годзе выйла замуж за князя І. А. Гагарына.

Памерла К. С. Сямёнава 13 сакавіка 1849 годаў Санкт-Пецярбургу. Была пахавана на Мітрафаніеўскіх могілках. У сувязі з разбурэннем могілак была перапахавана на Некропалі майстроў мастацтваў Аляксандра-Неўскай лаўры.

Творчасць правіць

Мастацтва Кацярыны Сямёнавай вызначавлася ўнутранай свабодай пачуццяў і адухоўленасцю, самабытнасцю, эмацыянальнасцю і шчырасцю выканання роляў. Яе творчасць высока ацэньваў А. С. Пушкін («Мои замечания об русском театре», 1820)[3].

Ролі:

  • у трагедыях У. Озерава «Эдып у Афінах» (Антыгона), «Фінгал» (Моіна), «Дзмітрый Данскі» (Ксенія), «Паліксена» (Паліксена);
  • у трагедыях Ж. Расіна «Андрамаха» (Герміёна), «Федра» (Федра);
  • у трагедыях Вальтэра «Меропа» (Меропа), «Заіра» (Заіра);
  • Ірта («Ярмак» П. А. Плавільшчыкава), Медэя («Медэя» І. Б. Ланжэп’ера) і інш.

Зноскі правіць

Літаратура правіць

Спасылкі правіць