Клод Бернар

Клод Бернар (фр.: Claude Bernard, 12 ліпеня 1813, Сен-Жульен (Рона) — 10 лютага 1878, Парыж) — французскі медык, даследчык працэсаў унутранай сакрэцыі, заснавальнік эндакрыналогіі.

Клод Бернар
фр.: Claude Bernard
Claude Bernard 5.jpg
Дата нараджэння 12 ліпеня 1813(1813-07-12)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 10 лютага 1878(1878-02-10)[2][1][…] (64 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Жонка Marie Françoise Bernard[d]
Род дзейнасці урач-пісьменнік, палітык, псіхолаг, прафесар, фізіёлаг
Навуковая сфера фізіялогія і медыцына
Месца працы
Альма-матар
Вядомыя вучні Іван Раманавіч Тарханаў[d] і Étienne Lancereaux[d][6]
Член у
Узнагароды
Подпіс Claude Bernard signature.svg
Лагатып Вікіцытатніка Цытаты ў Вікіцытатніку
Лагатып Вікікрыніц Творы ў Вікікрыніцах
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

БіяграфіяПравіць

Нарадзіўся ў вёсцы Сен-Жульен на паўднёвым усходзе Францыі, у сям’і селяніна-вінаградара. Некаторы час працаваў памочнікам аптэкара. У той час ён марыў стаць пісьменнікам, і, магчыма, стаў бы (адзін напісаны ім вадэвіль меў поспех на сцэне), але літаратурны крытык Марк Жырардо, да якога той звярнуўся па параду адносна літаратурнай кар’еры, пераканаў Бернара адмовіцца ад сваёй задумы. У 1834 годзе Бернар паступіў у Парыжскі ўніверсітэт.

Пазнаёміўся з вядомым фізіёлагам Франсуа Мажандзі, які запрасіў яго на працу да сябе ў лабараторыю ў Калеж дэ Франс.

Навуковая дзейнасцьПравіць

Вывучыў функцыянаванне слінных залоз, ролю страўнікавага і кішачнага соку.

Зноскі

  1. а б Bibliothèque nationale de France Claude Bernard (1813-1878) — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
  2. а б BERNARD ClaudeСенат Францыі.
  3. а б Claude Bernard // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  4. Бернар Клод // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  5. list of professors at Collège de France
  6. Герценштейн Г. М. Лансеро, Этьенн // Энциклопедический словарьСПб.: Брокгауз — Ефрон, 1896. — Т. XVII. — С. 335.