Гэты артыкул апісвае выпадкі, калі кіраўнік урада не з’яўляецца кіраўніком дзяржавы.

Выканаўчая ўлада
Партал:Палітыка · правіць

Кіраўнік урада — галоўная службовая асоба выканаўчай улады, якая часта стаіць на чале кабінета. У парламенцкай сістэме ўлады кіраўніка ўрада часта называюць прэм'ер-міністрам, старшынёй урада і г.д. У прэзідэнцкіх рэспубліках або манархіях кіраўніком урада можа быць кіраўніком дзяржавы, якога часта называюць, адпаведна, прэзідэнтам або манархам.

Рэкорд шматгадовай працы кіраўніком урада ў дэмакратычнай дзяржаве трымае Тагэ Эрландэр (прэм’ер-міністр Швецыі ў 1946—1969 гадах, агулам 23 гады без перапынку), які перамог на ўсіх васьмі выбарах і сышоў у адстаўку з-за ўзросту.

Сярод усіх кіраўнікоў урадаў рэкорд працягласці бесперапыннага кіравання належыць дзеючаму прэм’ер-міністру Бахрэйна Халіфа ібн Салман аль-Халіфа, які ўзначальвае ўрад з 1970 года па цяперашні час.

У паўпрэзідэнцкіх сістэмах кіраўнік урада можа быць як кіраўніком дзяржавы, так і прадстаўніком заканадаўчай улады (напр., парламента). Прыкладам можа быць Пятая Французская рэспубліка (з 1958), дзе Président de la République (фр.: Прэзідэнт Рэспублікі) прызначае прэм’ер-міністра, але павінен абраць кагосьці, хто можа праводзіць дзяржзаказы і мець падтрымку Нацыянальнай Асамблеі. Калі апазіцыя кантралюе Нацыянальную Асамблею (а такім чынам, і фінансаванне парламента і большую частку заканадаўчых актаў), то прэзідэнт, па сутнасці, вымушаны выбіраць прэм’ер-міністра з апазіцыі; у такіх выпадках, вядомых як сужыццё, урад кантралюе ўнутраную палітыку, тады як прэзідэнт вымушаны абмежавацца знешняй палітыкай і выканаўчай уладай.

Спасылкі

правіць