Лаўскі Брод

вёска ў Валожынскім раёне Мінскай вобласці Беларусі

Ла́ўскі Брод[1] (трансліт.: Laŭski Brod, руск.: Лавский Брод) — вёска ў Валожынскім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Вішнеўскага сельсавета.

Вёска
Лаўскі Брод
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Ранейшыя назвы
Разыслаў
Насельніцтва
  • 48 чал. (2019)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 1772
Аўтамабільны код
5
СААТА
6220813073
Лаўскі Брод на карце Беларусі ±
Лаўскі Брод (Беларусь)
Лаўскі Брод
Лаўскі Брод (Мінская вобласць)
Лаўскі Брод

Геаграфія правіць

Вёска размешчана за 22 км на паўночны захад ад Валожына, за 13 км ад чыгуначнай станцыі Валожын на лініі Маладзечна — Ліда, за 97 км ад Мінска. Рэльеф раўнінна-ўзгорысты. На поўначы цячэ рака Заходняя Бярэзіна (правы прыток Нёмана). Транспартныя сувязі па шашы М7 Мінск — Вільнюс.

Планіровачна складаецца з выгнутай вуліцы, арыентаванай з паўднёвага захаду на паўночны ўсход, перпендыкулярна да шашы. Забудавана двухбакова, шчыльна, драўлянымі дамамі сядзібнага тыпу. Гаспадарчы сектар — на заходняй ускраіне. Частка забудовы адмежавана ў заходнім баку.

Гісторыя правіць

Вядома з XVI стагоддзя як сяло ў складзе Вялікага Княства Літоўскага. Да 1536 года частка маёнтка ва ўласнасці С. Воўчкавіча, якога з мэтай атрымаць маёнтак у спадчыну забілі сваякі, сыны М. Гіржодавіча. Кароль Жыгімонт I за забойства адабраў фальварак у скарб і аддаў у кіраванне В. Губарэвічу. Частку маёнтка Жыгімонт І у 1536 годзе перадаў навечна А. Гіржоду, які валодаў ім у 1542, 1557 гадах. У 1559 годзе фальварак перайшоў у спадчыну нашчадкам М. Пугачоўны і яе сыноў І. і А. Пржодаў. У 1567 годзе з маёнтка Брод Лаўскі М. Пржода выстаўляў у войска аднаго конніка. У 1567 годзе сяло ў Ашмянскім павеце, шляхецкая ўласнасць.

З 1793 года ў Расійскай імперыі. Паводле перапісу 1897 года аколіца ў Забрэзскай воласці Ашмянскага павета Віленскай губерні. У 1904 годзе аколіца (48 жыхароў), засценак (10 жыхароў) і маёнтак (20 жыхароў).

З 1921 года пад уладай Польшчы, аколіца і засценак.

З лістапада 1939 года ў БССР. З 12 кастрычніка 1940 года ў Забрэжскім сельсавеце Валожынскага раёна Баранавіцкай вобласці. З 25 чэрвеня 1941 года да 6 ліпеня 1944 года акупіравана нацыстамі.

З 20 верасня 1944 года ў Маладзечанскай вобласці. У 1950 годзе арганізаваны калгас, які абслугоўвала Валожынская МТС. З 20 студзеня 1960 года ў Мінскай вобласці, з 25 снежня 1962 года ў Маладзечанскім, з 6 студзеня 1965 года ў Валожынскім раёнах. З 1963 года ў складзе саўгаса «Падбярэззе» (цэнтр — в. Падбярэзь). Размяшчаліся вытворчая брыгада, ферма буйной рагатай жывёлы, пачатковая школа, крама. У 1966 годзе да вёскі далучана в. Трусковічы.

25 мая 1967 года вёска перададзена з Забрэжскага сельсавета ў склад новаўтворанага Падбярэзскага сельсавета[2]; 30 кастрычніка 2009 года, пасля скасавання Падбярэзскага сельсавета — у склад Вішнеўскага сельсавета[3].

Насельніцтва правіць

  • 1897 — 9 двароў, 48 жыхароў.
  • 1921 — у аколіцы 9 двароў, 57 жыхароў; у засценку 2 двары, 17 жыхароў.
  • 1940 — у маёнтку З двары, 14 жыхароў; у ваколіцы 12 двароў, 77 жыхароў.
  • 1959 — 77 жыхароў.
  • 1994 — 52 гаспадаркі, 115 жыхароў.
  • 2008 — 40 гаспадарак, 85 жыхароў.

Славутасці правіць

Захаваўся парк, сфарміраваны каля сядзібнага дома ў 1930 г.

Зноскі

  1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
  2. Рашэнне выканкома Мінскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 25 мая 1967 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1967, № 18 (1176).
  3. Решение Минского областного Совета депутатов от 30 октября 2009 г. № 219 Об изменении административно-территориального устройства Минской области Архівавана 28 чэрвеня 2021.

Літаратура правіць

Спасылкі правіць