Леў Навумавіч Гелер

Леў Навумавіч Гелер (1875, Ваўкавыск — 1942, Ташкент) — удзельнік рэвалюцыйнага руху, усходазнавец, доктар эканамічных навук (1935), прафесар (1935). Член ВКП(б) з 1904 года.

Леў Навумавіч Гелер
Дата нараджэння	1875
Месца нараджэння	Ваўкавыск, Ваўкавыскі павет, Гродзенская губерня, Літоўскае генерал-губернатарства, Расійская імперыя
Дата смерці	1942
Месца смерці	Ташкент, Узбекская ССР, СССР
Род дзейнасці	навуковец
Навуковая ступень	доктар эканамічных навук (1935)
Навуковае званне	прафесар (1935)
Альма-матар	Рыжскі тэхнічны ўніверсітэт Харкаўскі ўніверсітэт

Біяграфія

Сын купца. У 1898 годзе скончыў Рыжскі політэхнічны інстытут і медыцынскі факультэт Харкаўскага ўніверсітэта (1903).

Удзельнік снежаньскага ўзброенага паўстання 1905 года ў Маскве. У 1914 годзе пакінуў Расію, а ў 1917 года вярнуўся, удзельнік Кастрычніцкага перавароту 1917 года. У 1917—1919 гадах у групе інтэрнацыяналістаў. У гады грамадзянскай вайны ў Расіі на партыйнай працы ў Туркестане. У 1921—1922 гадах на дыпламатычнай працы. У 1922—1930 гадах загадчык Усходнім аддзелам Прафінтэрна. З 1930 года навуковы супрацоўнік, загадчык сектара па вывучэнню рабочага руху Інстытута сусветнай гаспадаркі і сусветнай палітыкі. Член рэдкалегіі часопіса «Сусветная гаспадарка і сусветная палітыка».

Памёр у 1942 годзе ў эвакуацыі ў Ташкенце.

Навуковая дзейнасць

Спецыяліст у галіне міжнародных адносін. Аўтар больш за 50 навуковых і публіцыстычных прац па праблемах рабочага і прафсаюзнага руху ў краінах Усходняй і Паўднёва-Усходняй Азіі.

Працы

• Профсоюзы на Востоке : доклад II Международному конгрессу Красного интернационала профсоюзов / Л. Н. Геллер. — М. : Красный профинтерн, 1923. — 32 с.
• Положение рабочего класса в капиталистических странах за 20 лет. — М., 1937.