Ліля Рустэмаўна Буджурава
Ліля Рустэмаўна Буджурава (крымскатат.: Lilâ Rustem qızı Bucurova, Лиля Рустем къызы Буджурова, укр.: Ліля Рустемівна Буджурова; 1 лістапада 1958, Ангрэн, Ташкенцкая вобласць, Узбекская ССР) — крымска-татарская паэтэса і журналістка. Заслужаны журналіст Украіны (2005)[2].
| Ліля Рустэмаўна Буджурава | |
|---|---|
| укр.: Ліля Рустемівна Буджурова | |
.jpg) | |
| Род дзейнасці | журналістка, выкладчыца ўніверсітэта, палітык, паэтка |
| Дата нараджэння | 1 лістапада 1958 (66 гадоў) |
| Месца нараджэння | |
| Грамадзянства | |
| Месца працы | |
| Альма-матар | |
| Узнагароды і прэміі | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Біяграфія
правіцьНарадзілася 1 лістапада 1958 года ва ўзбекскім горадзе Ангрэн. Скончыла ў 1979 годзе факультэт філалогіі Ташкенцкага абласнога дзяржаўнага педагагічнага інстытута[3]. У 1979—1991 гадах працавала там жа выкладчыцай рускай і замежнай літаратуры[4].
Творчая дзейнасць
правіцьУ 1989 годзе апублікавала першы самвыдатаўскі зборнік «Некуплены квіток», затым зборнік «Калі мы вернемся». У Крым пераехала ў 1991 годзе. З 1991 па 1997 год працавала галоўным рэдактарам крымскататарскай газеты «Аўдзет»: па яе словах, была звольненая за крытыку Мустафы Джамілева[5].
З 1991 па 2011 гады працавала спачатку рэдактарам крымскататарскай рэдакцыі, затым вядучым рэдактарам Дзяржтэлерадыёкампаніі «Крым». У розныя гады вяла тут аўтарскія праграмы «Ана-Юрт», «Небяспечная зона», «Галоўны рэдактар». З 2004 па 2014 год працавала галоўным рэдактарам газеты «Першая Крымская»[4], з 1992 па 2009 год — карэспандэнтам тэлеканала «СТБ», з 1992 года і па гэты дзень — карэспандэнт агенцтва «France Press». Друкавалася ў інтэрнэт-газеце «Украінская праўда». Старшыня Крымскай Асацыяцыі свабодных журналістаў з 1997 года.
З 2012 года — намеснік генеральнага дырэктара па інфармацыйнай палітыцы тэлеканала «АTR», аўтар палітыка-сацыяльнага тэле-шоў «Гравітацыя». Пакінула гэтую пасаду ў сувязі з закрыццём тэлеканала 1 красавіка 2015 года. Са жніўня 2015 года — намеснік дырэктара прадакшн-студыі «QaraDeniz production». Адна з арганізатараў штогадовага дзіцячага конкурсу талентаў «Сanlı ses»[6]. У 2016 годзе стала адным з заснавальнікаў грамадскага руху «Бизим балалар» (Нашы дзеці) у падтрымку дзяцей крымскіх зняволеных-мусульман.
Палітыка
правіцьУ 1991 годзе была абрана дэлегатам II Курултая крымскататарскага народа. Двойчы абіралася ў Меджліс крымскататарскага народа (член з 1991 па 1997 год), з 1994 па 1998 год — дэпутат Вярхоўнага Савета Аўтаномнай Рэспублікі Крым. 2 лістапада 2015 года паведаміла, што ў яе доме быў праведзены ператрус у сувязі з заведзенай крымінальнай справай у дачыненні Ленура Іслямава[7].
Узнагароды
правіць- Лаўрэат прэміі Ісмаіла Гаспрынскага за два зборніка самвыдатаўскіх вершаў і серыю публіцыстычных артыкулаў (1992)
- Ганаровая грамата Савета міністраў АР Крым (2000; у складзе аўтарскага калектыву)[8]
- Лаўрэат прэміі імя Васіля Стуса (2001)
- Заслужаны журналіст Украіны (2005)[2]
- Кавалер ордэна «За заслугі» III ступені (2015)[9]
- Прэмія «Высокія стандарты журналістыкі» (Украіна, 2018) — у катэгорыі «За якасны Рэгіянальны медыйны праект», медыя — Crimean Tatars[10].
Зноскі
- ↑ https://zachestnyibiznes.ru/fl/910216646905 Праверана 23 сакавіка 2022.
- ↑ а б Указ Президента України від 30 листопада 2005 року № 1677/2005 «Про відзначення державними нагородами України з нагоди річниці підтвердження всеукраїнським референдумом Акта проголошення незалежності України 1 грудня 1991 року» (укр.)
- ↑ ЛИЛЯ БУДЖУРОВА: «КАЖДЫЙ ИЗ НАС ОДНАЖДЫ СПРАШИВАЕТ СЕБЯ, КТО Я: ЖУРНАЛИСТ ИЛИ ЧЕЛОВЕК ИЗ ОБСЛУГИ?» (руск.)
- ↑ а б Известные люди юга России Архівавана 17 верасня 2019.
- ↑ Лиля Буджурова: Правда стоит сломанных рук (руск.)
- ↑ Публикация этих фото — самый сильный ход пресс-службы Совмина Республики Крым со времён начала «Светопредставления» Архівавана 26 верасня 2017. (руск.)
- ↑ Лиля Буджурова: не пугайте автоматами мою семью и мой народ (руск.)
- ↑ О награждении Почетной грамотой Совета министров Автономной Республики Крым. Верховна Рада України. Законодавство АР Крим. Праверана 23 сакавіка 2022.
- ↑ Указ Президента України від 5 червня 2015 року № 313/2015 «Про відзначення державними нагородами України з нагоди Дня журналіста»(недаступная спасылка) (укр.)
- ↑ У Львові оголосили переможців премії «Високі стандарти журналістики-2018»(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 12 снежня 2020. Праверана 23 сакавіка 2022.
Спасылкі
правіць- Ліля Буджурова (слёзы народа) (руск.)
- Крыміналогія Архівавана 15 красавіка 2022. (руск.)