Магнус Эрыксан
кароль Швецыі (1319—1364) і Нарвегіі (1319—1343)
Магнус Эрыксан (шведск.: Magnus Eriksson; 1316 — 1 снежня 1374) — шведскі кароль у 1319-63 (фармальна да 1371), нарвежскі кароль у 1319-55.
Магнус Эрыксан | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
шведск.: Magnus Eriksson | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Біргер Магнусан | ||||||
Пераемнік | Альбрэхт Мекленбургскі[d] | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Хокан V Святы[d] | ||||||
Пераемнік | Хокан Магнусан | ||||||
Нараджэнне |
май 1316 |
||||||
Смерць |
1 снежня 1374[1][2][…] (58 гадоў) |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Род | Фолькунгі | ||||||
Бацька | Эрык Магнусан[d] | ||||||
Маці | Інгеборга Нарвежская | ||||||
Жонка | Бланка Намюрская[3] | ||||||
Дзеці | Эрык XII і Хокан Магнусан | ||||||
Веравызнанне | хрысціянства | ||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Біяграфія
правіцьВёў няўдалую вайну з Ноўгарадам (1348-51). Выдаў першы агульнашведскі звод законаў (Ландслаг). Умацаванне каралеўскай улады пры Магнусе Эрыксане выклікала супраціўленне буйных феадалаў і царквы. У ходзе барацьбы з імі і іх стаўленікам Альбрэхтам Мекленбургскім Магнус Эрыксан пазбавіўся шведскага прастолу (нарвежскую карону перадаў яшчэ раней сыну Хокану).
Зноскі
- ↑ Magnus Eriksson — 1917.
- ↑ Magnus II Eriksson // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.