Мація Бечкавіч
Ма́ція Бе́чкавіч (нар. 29 лістапада 1939, г. Сента, Каралеўства Югаславія) — сербскі паэт, публіцыст, грамадскі дзеяч. Акадэмік Сербскай акадэміі навук і мастацтваў (1985). Адзін з самых прыкметных майстроў слова пасляваенннага пакалення[1].
| Мація Бечкавіч | |
|---|---|
| Матија Бећковић | |
 | |
| Асабістыя звесткі | |
| Дата нараджэння | 29 лістапада 1939 (84 гады) |
| Месца нараджэння | |
| Грамадзянства | |
| Бацька | Vuk Bećković[d] |
| Дзеці | Olja Bećković[d] |
| Альма-матар | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | |
| Грамадская дзейнасць | |
| Член у |
|
| Прэміі |
Q12751806? (2001) Zmajeva prize[d] (1988) Q16085162? (2005) Radoje Domanovic Award[d] (2006) Q794948? (2008) Q121359105? (1997) |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Біяграфія правіць
Скончыў філасофскі факультэт Бялградскага ўніверсітэта. Член-карэспандэнт Сербскай акадэміі навук і мастацтваў з 1983 года, правадзейны член — з 1991 года. У 1988—1992 гадах — старшыня Саюза пісьменнікаў Сербіі
Творчасць правіць
Аўтар паэтычных зборнікаў «Вера Паўладольска» (1962), «Аблудная куля» (1963), «Так казаў Мація» (1965), «Кажа мне адзін чалавек» (1970), «Мяжа Бука Шалёнага» (1976), «Вой і куку» (1978), «Два светы» (1980), «Паэмы» (1983), «Богаяўленне» (1985), кніжнай публіцыстыкі «Пра міжчассе» (1969)[1].
Пераклады правіць
На беларускую мову яго вершы перакладалі Н. Гілевіч, М. Мятліцкі, І. Чарота[1].
Зноскі
- ↑ а б в Бечкавіч Мація. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 3. — 511 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3).
Літаратура правіць
- Бечкавіч Мація. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 3. — 511 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3).
- Сербская паэзія. Мн., 1989;