Мітрафан (Краснапольскі)

Мітрафан (Дзмітрый Іванавіч Краснапольскі) (22 кастрычніка (3 лістапада) 1869 — 6 ліпеня 1919), свяшчэннамучанік, царкоўны, палітычны і грамадскі дзеяч, удзельнік нацыянальна-манархічнага руху, епіскап Рускай праваслаўнай царквы, дэпутат III Дзяржаўнай Думы ад Магілёўскай губерніі (фракцыя правых).

Архіепіскап Мітрафан
Архіепіскап Астраханскі і Цароўскі
6 ліпеня 1916 — 21 чэрвеня 1919
Папярэднік	Філарэт (Нікольскі)
Адукацыя	Кіеўская духоўная акадэмія[d] (1897) Варонежская духоўная семінарыя[d] (1890)
Навуковая ступень	Шаблон:Царкоўная навуковая ступень
Прафесія	святар, палітык
Нараджэнне	3 лістапада 1869(1869-11-03) Аляксееўка, Biryuchensky uyezd[d], Варонежская губерня, Расійская імперыя
Смерць	6 ліпеня 1919(1919-07-06) (49 гадоў) Астрахань, Астраханская губерня, РСФСР
Кананізаваны	2001
Лік святасці	у ліку святых
Узнагароды
Выявы на Вікісховішчы

Біяграфія

Скончыў Варонежскую духоўную семінарыю (1890), Кіеўскую духоўную акадэмію (1897, са ступенню кандыдат багаслоўя). У 1896 прыняз манаства, з 1897 — іераманах. У 1897—1902 — інспектар Іркуцкай духоўнай семінарыі, з 1902 — рэктар Магілёўскай духаўнай семінарыі.

У 1907 хіратанісан у епіскапа Гомельскага, вікарыя Магілёўскай епархіі. У тым жа годзе абраны дэпутатам Дзяржаўнай думы. У перыяд сваёй працы у Думе ў 1907—1912 прымаў дзейны ўдзел у манархічным і рускім нацыяналістычным руху. Рэгулярна ўдзельнічаў у паседжаннях Рускага сходу, падтрымліваў цесныя адносіны з кіраўніцтвам Саюза рускага народа, у лютым 1908 у якасці ганаровага госця ён прысутнічаў на адкрыцці з'езду СРН, а ў лютым 1910 асвячаў новае памяшканне Галоўнага Савета СРН, чытаў лекцыі для рабочых-манархістаў па просьбе Рускага Народнага Саюза імя Міхаіла Архангела.

У 1912 атрымаў прызначэнне на самастойную кафедру епіскапа Мінскага і Тураўскага. З 1916 — епіскап Астраханскі і Царэўскі. З 1918 — архіепіскап. У 1919 арыштаваны і расстраляны.