Новы нячысты з пекла

«Новы нячысты з пекла» — эстонскі мастацкі фільм 1964 года, зняты на кінастудыі «Талінфільм» рэжысёрам Рыгорам Краманавым. Паводле матываў рамана класіка эстонскай літаратуры Антона Тамсаарэ «Новы нячысты з пекла».

Новы нячысты з пекла
эст.: Põrgupõhja uus Vanapagan
Жанры	эпічны фільм[d] і драматычны фільм
Рэжысёры	Grigori Kromanov[d] Jüri Müür[d]
На аснове	Põrgupõhja uus Vanapagan[d]
Сцэнарыст	Jüri Müür[d]
У галоўных ролях	Elmar Salulaht[d] Антс Эскала Astrid Lepa[d] Leida Rammo[d]
Аператар	Jüri Garšnek[d]
Кампазітар	Эйна Тамберг
Кінакампанія	Талінфільм
Працягласць	94 хв.
Краіны	Эстонія  СССР
Мова	эстонская мова
Год	1964
IMDb	ID 0339544

Сюжэт

Аднойчы Нячысты зноў з’яўляўся да святога Пятра за чарговай порцыяй душ, але душы яму не далі. Высветлілася, на нябёсах з’явіўся сумнеў: няўжо чалавек створаны такім, каб ён здольны знайсці асалоду? Калі не, то па якім праве ён пасля смерці адпраўляецца ў пекла? Каб вырашыць гэтае пытанне, Нячыстаму трэба пажыць на зямлі як чалавек — і калі ён зможа знайсці асалоду, то ўсё застанецца па-старому, а калі не — калі як чалавек ён пасля смерці трапіць у пекла, тады род чалавечы будзе знішчаны, і душы будуць сабраныя разам — з раю і пекла — і адпраўленыя туды, адкуль яны прыйшлі.

Нячысты і святы Пётр доўга вырашалі, да каго Нячыстаму сысці на зямлю: да гандляра, прамыслоўца, рабочага, чыноўніка, вучонага, мастака ці духоўнай асобы, — але вырашаюць, што гэта у гэтых абліччах неверагодна цяжка выратаваць душу. Варыянт стаць рыбаком Пётр не раіць — са свайго досведу. У рэшце рэшт, яны вырашаюць, што лягчэй за ўсё дамагчыся асалоды селяніну. Ну а калі яму надакучыць і будзе цяжка, то Нячысты пойдзе з селяніна ў народ, Пётр думае, што гэта проста на зямлі…

Так сярод лесу, у самотнай сядзібе Самае Пекла, удалечыні ад людзей і дарог, з’яўляецца эстонскі селянін Юрка — чалавек вялікай сілы і незвычайнай працавітасці. Ён бярэ ў куркуля Антса каня і воз, свінню і карову, працуе на сваім полі, каб аддаць доўг. Неўзабаве Юрка сустракае дзяўчыну Юулю, у іх нараджаюцца дзеці. Жыццё ішло павольна. Юрка выкарчоўваў пні, выцягваў уваткнутыя ў зямлю валуны, асушваў балоты пад новыя палеткі і пакосы. Але, як ні стараўся, Юрка не мог аддаць даўгі — пакуль аддаў старыя, прыйшлі новыя. Шматгадовая праца не прынесла шчасця. І на долю селяніна наваліліся розныя няшчасці: старэйшаму сыну малатарня адарвала руку, Юркава дачка памерла зганьбленая Антсам. А яшчэ Юрка адзначае, што ў жыцці многае ідзе не так, і старасць набліжаецца. І калі Антс за даўгі гоніць яго з зямлі, якую Юрка апрацоўваў усё жыццё, Юрка спальвае свой маёнтак…

Акцёры і ролі

• Хейна Мандры — пастар
• Олеў Эскала — канстэбаль