Эйна Тамберг
Эйна Тамберг (27 мая 1930, Талін, Эстонія — 24 снежня 2010, там жа) — эстонскі кампазітар, педагог, заслужаны дзеяч мастацтваў Эстонскай ССР (1960), народны артыст Эстонскай ССР (1975). Лаўрэат Нацыянальных прэмій Эстоніі ў галіне культуры (1999, 2007).
| Эйна Тамберг | |
|---|---|
| Дата нараджэння | 27 мая 1930[1][2][…] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 24 снежня 2010[3] (80 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Краіна | |
| Альма-матар | |
| Музычная дзейнасць | |
| Прафесіі | кампазітар |
| Інструменты | фартэпіяна |
| Жанры | опера і сімфонія |
| Выхаванцы | Raimo Kangro |
| Узнагароды | |
Біяграфія
правіцьУ 1953 г. скончыў Талінскую кансерваторыю (клас кампазіцыі Эўгена Капа). У 1953—1959 гадах працаваў гукарэжысёрам на Эстонскім радыё. З 1968 года — выкладчык кампазіцыі ў Талінскай кансерваторыі, а з 1983 г. — прафесар. Сакратар праўлення Саюза кампазітараў Эстонскай ССР[1].
Яго дыпломнай працай стала араторыя «За свабоду народа», прысвечаная эстонскаму рэвалюцыянеру-бальшавіку В. Кінгісепу. Твор быў прызнаны адным з лепшых на той перыяд твораў гэтага жанру ў савецкай музыцы. У 1955 г. выходзіць сімфанічная сюіта «Князь Габрыэль» (1955), напісаная па гісторыка-рамантычнай аповесці эстонскага пісьменніка XIX ст. Эдуарда Борнхёэ «Князь Габрыэль, ці Апошнія дні кляштара Пірыта».
Аўтар оперы «Жалезны дом» на сюжэт аднайменнай драмы Э. Тамлаана (1965, Эстонскі тэатр оперы і балета), аднаактовых балетаў «Балет-сімфонія» (1960, Шверын, ГДР; тэатр «Ванемуйнэ», Тарту; 1963, Эстонскі тэатр балета), «Хлопчык і матылёк» (1963, Эстонскі тэатр оперы і балета); вакальна-сімфанічнай «Месячнай араторыі» (тэкст Я. Кроса) аб палёце чалавека ў космас (1963, тэатр «Ванемуйнэ»); музыкі да радыёпастановак, драматычных спектакляў, фільмаў.
У псіхалагічным балеце «Іаана апантаная» звяртаецца да навэлі польскага пісьменніка Яраслава Івашкевіча. Сюжэт апавядае пра настаяцельніцу французскага манастыра Людэн маці Іаану, душой якой (згодна з матэрыяламі царкоўных архіваў) авалодаў д’ябал.
Самабытнасць адрозніваюць такія оперныя творы кампазітара як: «Сірано дэ Бержэрак» (паст. 1976), «Парэнне» (паст. 1983). Ім створаны 2 сімфоніі (1978, 1986), інструментальныя канцэрты (для трубы — 1972, скрыпічны — 1981, для саксафона — 1987), Канцэрт для голасу з аркестрам (1985), араторыя («Amores» — 1981, паэтаў розных эпох), камерна-інструментальныя і вакальныя сачыненні, музыка да драматычных спектакляў і кінафільмаў. Вучні: Райма Кангра.
Зноскі
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #134536134 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 4 мая 2014.
- ↑ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
- ↑ http://news.err.ee/culture/ebd7d9f7-e4f7-48bd-b08a-e19351fb1be0
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #134536134 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 17 снежня 2014.