Віктар Эдуардавіч Кінгісеп

(Пасля перасылкі з Віктар Кінгісеп)

Ві́ктар Эдуарда́віч Кі́нгісеп (эст.: Viktor Eduard Kingissepp, 12 (24) сакавіка 1888, воласць Каарма-Суўрэ[4], Эзэльскі павет, Ліфляндская губерня, Расійская імперыя — 4 мая 1922, Талін, Эстонія) — прафесійны рэвалюцыянер Расіі і Эстоніі, адзін з арганізатараў Камуністычнай партыі Эстоніі, працаваў у Вярхоўным рэўтрыбунале РСФСР, у УНК і УЦВК[5].

Віктар Эдуардавіч Кінгісеп
эст.: Viktor Eduard Kingissepp
Viktor Kingissep.jpg
Дата нараджэння 24 сакавіка 1888(1888-03-24)[1][2]
Месца нараджэння
Дата смерці 4 мая 1922(1922-05-04) (34 гады) ці 3 мая 1922(1922-05-03)[1] (34 гады)
Месца смерці
Грамадзянства Flag of Russia.svg Расійская імперыя
Адукацыя
Партыя Камуністычная партыя Эстоніі
Член у
Род дзейнасці рэвалюцыянер
Дзеці Сяргей Кінгісеп[d]
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

БіяграфіяПравіць

У рэвалюцыйным руху з 1905 года, член РСДРП(б) — з 1906 года.

У 1917 годзе скончыў Петраградскі Імператарскі ўніверсітэт.

У 19071914 гадах вёў партыйную працу ў Пецярбургу, Таліне; удзельнічаў у выданні бальшавіцкай газеты «Кійр» («Прамень») у 19131914, падтрымліваў сувязь з Рускім бюро ЦК РСДРП, з бальшавіцкай фракцыяй 4-й Дзяржаўнай думы і з «Праўдай».

Пасля Лютаўскай рэвалюцыі 1917 вярнуўся ў Петраград; з пачатку чэрвеня ў Таліне, адзін з кіраўнікоў бальшавіцкай арганізацыі Эстоніі. З 22 кастрычніка (4 лістапада) 1917 намеснік старшыні ВРК Эстляндскага края, арганізатар Чырвонай Гвардыі. З 26 кастрычніка (8 лістапада) 1917 член Выканкама Саветаў Эстляндскага края.

З сакавіка 1918 года у Маскве, у Вярхоўным рэўтрыбунале і ВЧК, член УЦВК. З лістапада 1918 адзін з кіраўнікоў Кампартыі Эстоніі, якая дзейнічала ў падполлі, на яе 1-м (1920) і 2-м (1921) з'ездах выбраны членам ЦК і яго палітбюро. Арыштаваны эстонскай паліцыяй і паводле прыгавору ваенна-палявога суда расстраляны.

Зноскі

ЛітаратураПравіць

СпасылкіПравіць