Ота Нордэншэльд

Ні́льс О́та Гу́стаў Но́рдэншэльд (шведск.: Nils Otto Gustaf Nordenskjold, нар. 6 снежня 1869, Сёбелё, блізу Ёнчэпінга — пам. 2 ліпеня 1928, Гётэбарг) — шведскі палярны даследчык і геолаг.

Нільс Ота Густаў Нордэншэльд
шведск.: Nils Otto Gustaf Nordenskjold
Род дзейнасці	падарожнік-даследчык, выкладчык універсітэта, геолаг, географ
Дата нараджэння	6 снежня 1869(1869-12-06)[…]
Месца нараджэння	лен Ёнчэпінг, Швецыя
Дата смерці	2 чэрвеня 1928(1928-06-02)[…] (58 гадоў)
Месца смерці	Гётэбарг, Мельндаль, лен Гётэбарг і Бохус[d], Швецыя
Месца пахавання	Усходнія могілкі
Грамадзянства	Швецыя
Падданства	Швецыя
Бацька	Q98393527?
Жонка	Gerd Nordenskjöld[d]
Дзеці	Gustaf Nordenskjöld[d]
Месца працы	Гётэбаргскі ўніверсітэт Упсальскі ўніверсітэт
Альма-матар	Упсальскі ўніверсітэт
Член у	Шведская каралеўская акадэмія навук
Узнагароды і прэміі	медаль «Вегі»[d] (1904) Канстанцінаўскі медаль
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Ота Нордэншэльд з’яўляўся пляменнікам выдатнага шведскага вучонага і даследчыка Арктыкі Адольфа Эрыка Нордэншэльда. Пасля заканчэння ўніверсітэта ва Упсале ён у 1894 годзе абараняе доктарскую працу па геалогіі, пазней займае пасады дацэнта і прафесара (з 1905 года — прафесар геаграфіі і этнаграфіі ўніверсітэта ў Гётэборгу). У канцы XIX стагоддзя Нордэншэльд узначальвае некалькі геолага-мінералагічных экспедыцый у Патагоніі, а ў 1898 — у Аляску і раён Кландайк.

У 1901 годзе ён, разам з капітанам Карлам А. Ларсенам, кіруе шведскай антарктычнай экспедыцыяй. Пасля прыпынку ў Буэнас-Айрэсе судна «Антарктыка» з удзельнікамі экспедыцыі ўвайшло ў зону дрэйфуючых льдоў. Тут Нордэншэльд з пяццю спадарожнікамі высадзіўся на востраве Сноў-Хіл, разлічваючы прабыць у Антарктыцы да вясны наступнага года. Экспедыцыйнае судна сышло на поўнач, аднак было зацёрта сярод ільдоў і 12 лютага 1903 года затанула. 16 членам экіпажа разам з капітанам атрымалася высадзіцца на вулканічны востраў Пуле. Вандроўцы былі выратаваны аргентынскім карветам «Уругвай», які праходзіў паблізу, і ў снежні 1903 года дастаўлены ў Буэнас-Айрэс. Нягледзячы на ​​марскую катастрофу, шведская экспедыцыя разглядалася як сур’ёзны навуковы поспех (які абярнуўся, зрэшты, для Нордэншэльда сур’ёзнымі фінансавымі стратамі).

У 1909 годзе вучоны праводзіць даследаванні ў Грэнландыі, у пачатку 20-х гадоў — у Перу і Чылі.

Навуковае прызнанне

У гонар Ота Нордэншэльда быў названы шэраг геаграфічных аб’ектаў: ​​возера Нордэншэльда ў Торэс-дэль-Пайн (Чылі), частка акіянскага ўзбярэжжа на ўсходняй частцы Антарктычнага паўвострава, ледавік і гара на востраве Паўднёвая Георгія і інш.