Пагоніч-крошка

Пагоніч-крошка (Porzana pusilla) — птушка сямейства пастушковых.

Пагоніч-крошка
Baillon's crake.jpg
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Porzana pusilla Pallas, 1776

Ахоўны статус
Wikispecies-logo.svg
Сістэматыка
на Віківідах
Commons-logo.svg
Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  176251
NCBI  54492
EOL  915410
Porzana pusilla

АпісаннеПравіць

Найменшы з еўрапёйскiх пастушкоў. Даўжыня цела 18 см, размах крылаў 28-37 см. Кароткая, зялёная дзюба без чырвонай асновы, ногi аранжавыя, бакi i падхвосце цёмныя з белымi палосамi. У маладых больш светлыя грудзi i шыя (падобныя да самкi малога пагонiча, але ніз цела з больш выразнымi палосамi). Птушаняты ў чорным з зеленаватым бляскам пуху, з жоўтай або белаватай дзюбай. Голас гучыць як мадуліраванае, крычыць пераважна ўвечары i ноччу.

ПашырэннеПравіць

Арэал разарваны. Лакальна сустракаецца ў Заходняй і Паўднёвай Еўропе, абмежаваны ў цэнтральнай і паўднёвай частцы Расіі праз Сібір да Сахаліна і Японіі, Цэнтральнай i Паўднёвай Азiі, Паўднёвай Афрыцы i Мадагаскары, Аўстралiі i Новай Зеландыі.

Насяляе вадаёмы са стаячай вадой, старыцы i выгiны (меандры) рэк, радзей балоты з мноствам невялікіх акенцаў вады i моцна зарослыя. У Галандыі таксама жыве на новых польдэрах.

Паўднёвыя папуляцыi аселыя, паўночныя — пералётныя. Залятае ў Вялікабрытанію, Ірландыю, Данію, Швецыю, Фінляндыю, Польшчу, Чэхію, Славакію, на Азоры і Мадэйру. Месцы зiмовак часткова ў межах гнездавога арэала і ў басейне Міжземнага мора, на р. Нiл, ва Усходняй і Паўднёвай Афрыцы, Паўднёвай i Паўднёва-Усходняй Азiі.

Асаблівасці біялогііПравіць

Гняздо робіць на купiне паблiзу вады (птушка прыплывае на гняздо), пад прыкрыццем звісаючай зялёнай раслiннасцi альбо куста. Яно ўяўляе няшчыльны стажок (пад канец выседжвання ён робiцца плоскiм) з сухiх лiстоў і сцёблаў надводнай раслiннасцi (галоўным чынам аеру, трыснягу, рагозу). Высцiлка з травы альбо асакi.

Яйкi (6-8, часам 4-11) падоўжаныя альбо амаль элiптычныя, глiнiстага колеру, жаўтавата-чырвонаватыя, бура-шэрыя, белавата-зеленаватыя. Глыбокiя плямы больш светлыя, галоўным чынам папяліста-фiялетавыя або папяліста-ржавыя, паверхневыя — iржава-бурыя і жоўтыя.

ЛітаратураПравіць

  • Птушкі Еўропы: Палявы вызначальнік. — Варшава: Навуковае выдавецтва ПНВ, 2000. — 540 с.: іл. ISBN 83-01-13187-X