Паскуале Сервера-і-Тапетэ
Паскуале Сервера-і-Тапетэ (ісп.: Pascual Cervera y Topete; 18 лютага 1839, Медзіна-Сідонія—3 красавіка 1909, Пуэрта-Рэаль) — іспанскі адмірал i флатаводзец.
Паскуале Сервера-і-Тапетэ | |
---|---|
ісп.: Pascual Cervera y Topete | |
![]() | |
Нараджэнне |
18 лютага 1839[1][2][3] |
Смерць |
3 красавіка 1909[1][2][3] (70 гадоў) |
Месца пахавання | |
Імя пры нараджэнні | ісп.: Pascual Cervera y Topete |
Веравызнанне | каталіцызм |
Дзейнасць | ваенны |
Ваенная служба | |
Гады службы | |
Прыналежнасць |
![]() |
Род войскаў | ваенна-марскія сілы |
Званне | адмірал |
Бітвы | Іспана-амерыканская вайна |
Узнагароды | |
![]() |
БіяграфіяПравіць
Паскуале Сервера-і-Тапетэ нарадзіўся ў 1839 годзе ў Медзіна-Сідона.
Сваю ваенную карьру пачаў на флоце. Прымаў удзелу ў марскіх аперацыях у Марока і на Філіпінах і Кубе.
У 1873 вярнуўся ў Іспанію. Тут Сервера паступiў на службу да карлістаў. Праявіў сябе ў абароне Каракскага арсенала каля Кадзіса супраць федэральных войскаў.
У 1898 годзе, падчас вайны са Злучанымi Штатамi, быў прызначаны галоўнакамандуючым іспанскай эскадрай, адпраўленай на пачатку мая да Вест-Індскix астравоў. Крытычна ацэньваў якасці даручанага яму флоту, што відаць з лістоў Серверы, апублікаваных пасля заканчэння вайны. У красавіку-мае здзейсніў пераход праз Атлантычны акіян, але з-за недахопу вугалю не змог дайсці да умацаванай Гаваны і схаваўся ў Сант’яга-дэ-Куба, дзе быў акружаны амерыканцамі.
Пасля штурму Сант'яга-дэ-Куба трапіў у палон. У жніўні ён быў адпушчаны ў сувязі са сканчэннем вайны.
Сервера пасля вайны вярнуўся на радзіму. У 1901 годзе ён стаў віцэ-адміралам, ў 1902 годзе — камандуючым іспанскім флотам, ў 1903 году - пажыццёвым сенатарам.
Памёр Паскуале Сервера-і-Тапетэ ў 1909 годзе.
Зноскі
- ↑ а б Pascual Cervera y Topete // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б Bibliothèque nationale de France Pascual Cervera y Topete // data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011.
- ↑ а б Pascual Cervera Topete // Diccionario biográfico español — Real Academia de la Historia, 2011. Праверана 9 кастрычніка 2017.
ЛiтаратураПравіць
- Encyclopaedia Britannica. Chicago-London-Toronto, 1945. Vol.5. p. 164—165.
СпасылкiПравіць
- Біяграфія(недаступная спасылка)