Паўднёва-Сахалінская апостальская прэфектура
Паўднёва-Сахалінская Апостальская Прэфектура (лац.: Apostolica Praefectura Sachaliniana Meridionalis) — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка Рымска-Каталіцкай Царквы з цэнтрам у горадзе Южна-Сахалінск (Сахалінская вобласць, Расія), у якую ўваходзіць паўднёвая частка вострава Сахалін і Курыльскія астравы. Падпарадкоўваецца непасрэдна Святому Прастолу.
| Паўднёва-Сахалінская апостальская прэфектура | |
|---|---|
| Apostolica Praefectura Sachaliniana Meridionalis | |
.JPG) | |
| Лацінскі абрад | |
| Галоўны горад | Южна-Сахалінск |
| Краіна |
 Расія |
| Дата заснавання | 18 ліпеня 1932 года |
| Парафій | 2[1] |
| Іерарх | Кірыл Клімовіч |
| Плошча дыяцэзіі | 40.000 км² |
| Насельніцтва дыяцэзіі | 546.700[1] чал. |
| Колькасць каталікоў | 1.000[1] |
| Доля каталікоў | 0,2[1] % |
Гісторыя правіць
Паўднёва-Сахалінская Апостальская прэфектура была створана 18 ліпеня 1932 года брэвэ «Настойліва з намі» (лац.: Cum Nos instanter)[2] Папы Рымскага Пія XI, які вылучыў яе з Апостальскага вікарыята Сапара (цяпер — дыяцэзія Сапара). Першапачаткова Паўднёва-Сахалінская прэфектура мела назву «Апостальская прэфектура Карафута». Назва Карафута звязана з тым, што ў 1845 годзе Японія ў аднабаковым парадку абвясціла свой суверэнітэт над усім востравам Сахалінам, які па-японску назваўся Карафута. У 1932 годзе на востраве была створана каталіцкая місія «Sui iuris Karafutoensis», якая стала абслугоўваць каталікоў-японцаў, якія пражывалі на Сахаліне. 21 мая 1938 года, калі паўднёвая частка Сахаліна належала Японіі, місія «sui iuris Karafutoensis» была ператворана ў Апостальскую прэфектуру Карафута.
Пасля перадачы паўднёвай часткі Сахаліна СССР, Апостальская прэфектура Карафута захавала сваю назву, хоць фактычна спыніла сваё існаванне. Пасля аднаўлення Каталіцкіх структур у Расіі захаванне за прэфектурай японскай назвы выклікала негатыўнае стаўленне дзяржаўных органаў Расійскай Федэрацыі. Глава дыяцэзіі Святога Іосіфа епіскап Ежы Мазур меў тытул «ардынарый дыяцэзіі Святога Іосіфа і адміністратар Карафута». МЗС Расіі расцаніў выкарыстанне ў тытуле біскупа Ежы Мазура японскай назвы вострава Сахаліна як недружалюбны акт і ўмяшанне ва ўнутраныя справы Расіі з боку Святога Прастола[3] што прывяло да таго, што грамадзянін Польшчы біскуп Ежы Мазура быў абвешчаны «persona non grata». У сувязі з гэтым 10 красавіка 2002 года Ян Павел II пераназваў Апостальскую прэфектуру Карафута ў Паўднёва-Сахалінскую Апостальскую прэфектуру.[4]
Ардынарыі прэфектуры правіць
- епіскап Венцэслаус Іозеф Кінальд (1934 г. — 1938 г.), апостальскі адміністратар;
- свят. Фелис Герман OFM (31.05.1938 г. — 1941 г.), апостальскі прэфект Карафута;
- свят. Тода Ларэнца Татэвакі (1941 г. — 1944 г.), апостальскі адміністратар Карафута;
- свят. Агасціна Ісаму Сена (1944 г. — 1953 г.), апостальскі прэфект Карафута;
- епіскап Бенедыкт Такахіка Тамідзава (30.01.1953 г. — 26.03.1989 г.), апостальскі прэфект Карафута; з 1952 па 1987 — епіскап Сапара;
- епіскап Пётр Тасіа Дзінусі (26.03.1989 г. — 2000 г.), апостальскі адміністратар; з 1987 — епіскап Сапара;
- епіскап Ежы Мазур SVD (2000 г. — 17.04.2003 г.), апостальскі адміністратар; з 18.05.1999 па 11.02.2002 — апостальскі адміністратар Усходняй Сібіры, з 11.02.2002 па 17.04.2003 — ардынарый дыяцэзіі Св. Іосіфа ў Іркуцку;
- епіскап Кірыл Клімовіч (17.04.2003 г. — па цяперашні час), апостальскі адміністратар; з 17.04.2003 — ардынарый дыяцэзіі Св. Іосіфа ў Іркуцку і адміністратар Паўднёва-Сахалінскай апостальскай прэфектуры.
Зноскі
- ↑ а б в г Prefecture Apostolic of Yuzhno Sakhalinsk
- ↑ Брэвэ Cum Nos instanter, AAS 24 (1932), стар. 397
- ↑ МЗС РФ негатыўна расцэньвае выкарыстанне ў тытуле каталіцкага епіскапа неіснуючай назвы тэрыторыі Расіі Архівавана 24 верасня 2015.
- ↑ Сахалінская каталіцкая абшчына пераназвана ў Апостальскую Прэфектуру Паўднёва-Сахалінскую
Спасылкі правіць
- Інфармацыя (англ.)
- Інфармацыя (англ.)