Паўль Арыстэ
Паўль Арыстэ (пры нараджэнні Берг, эст.: Paul Ariste; 3 лютага 1905 або 1905, Торма, Йыгевамаа — 2 лютага 1990 або 1990, Тарту) — эстонскі лінгвіст і этнограф, вядомы сваімі даследаваннямі фіна-вугорскіх моў (асабліва эстонскай, водскай і удмурцкай), ідыша і цыганскай мовы. Ганаровы грамадзянін Тарту. Заслужаны дзеяч навукі Эстонскай ССР.
| Паўль Арыстэ | |
|---|---|
| эст.: Paul Ariste | |
| Род дзейнасці | мовазнавец, эсперантыст, педагог, выкладчык універсітэта |
| Дата нараджэння | 3 лютага 1905[1] ці 1905[2] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 2 лютага 1990[1] ці 1990[2] |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Грамадзянства | |
| Месца працы | |
| Альма-матар | |
| Член у | |
| Узнагароды і прэміі | |
10 мая 1945 года быў арыштаваны НКУС і прабыў у зняволенні да 1946 года, калі зноў вярнуўся да акадэмічнай дзейнасці. У 1946—1977 гадах загадчык кафедры фіна-вугорскіх моў Тартускага ўніверсітэта. Заснавальнік і (1965—1990) галоўны рэдактар часопіса «Савецкае фіна-ўгразнаўства», цяпер названага «Linguistica Uralica».
Зноскі
- ↑ а б Paul Ariste // Eesti biograafiline andmebaas ISIK Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б Люди и судьбы. Биобиблиографический словарь востоковедов - жертв политического террора в советский период (1917-1991) — СПб.: Петербургское Востоковедение, 2013. — 496 с. — (Социальная история отечественной науки о Востоке) — ISBN 978-5-85803-225-0
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #120896753 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.