Плектр
Пле́ктр (грэч. πλῆκτρον, pléktron — прылада для ігры на ліры;[1] таксама медыя́тар) — прылада, вырабленая з косці, металу, пластыку ці ў форме пярсцёнка з кіпцюром, прызначаная для гуказдабывання ў струнных інструментах. У адных інструментаў плектр знаходзіцца непасрэдна ў руцэ выканаўцы. У клавесінах і іншых клавішных інструментах падчас націску на клавішу пяро-плектр б'е па струнах.
Гітарныя плектры правіць
Для электрагітар, акустычных гітар, бас-гітар і мандалін звычайна выкарыстоўваюцца плектры (часцей медыятары) у выглядзе трохвугольніка з ссурочанымі кутамі. Самым вострым вуглом здзяйсняецца гуказдабыванне. Медыятары бываюць розных памераў, таўшчыні і матэрыялу: часцей за ўсё вырабляюцца з пластыку (нейлон) ці металу. Некаторыя выканаўцы замест сапраўдных медыятараў выкарыстоўваюць манеты, старыя пластыкавыя банкаўскія карткі, CD-дыскі і іншыя слушныя займеннікі.
Клавесіны правіць
У клавесінах кожная струна мае свой асабісты плектр. Плектры ў клавесіне маленькія: часцей каля сантыметру даўжынёй, 1,5 міліметра шырынёй і міліметр таўшчынёй. Плектры завостраныя, на канцы яны зусім вузкія. У XVIII—XIX стагоддзях майстры выкарыстоўвалі стрыжні пер’я крумкачоў. У Італіі некаторыя майстры (у прыватнасці, Барталамеа Крыстафоры) выкарыстоўвалі стрыжні пер’я грыфаў. Іншыя італьянскія майстры звярталіся да свінцу.[2] Французскі клавесінны майстар Паскаль Таскен для стварэння далікатнейшага піянісіма выкарыстоўваў скуру зуброў.[2] У цяперашнія часы плектры для клавесінаў вырабляюцца з болей стойкіх поліфармальдэгідных матэрыялаў.
Зноскі
- ↑ Генры Джордж Лідэл, Роберт Скот, A Greek-English Lexicon (англ.)
- ↑ а б Hubbard, Frank, Three Centuries of Harpsichord Making. 1967, Cambridge: Harvard University Press.