Прастыль (ад стар.-грэч.: πρό — наперадзе і στῦλος — калона) — тып антычнага храма.

План прастыля

Уяўляе сабой будынак з шэрагам калон на галоўным фасадзе. Тэрмін таксама выкарыстоўваецца для абазначэння порціка, які выступае з галоўнага фасада будынкаў.

Упершыню храмы гэтага тыпу будаваліся этрускамі і грэкамі, пазней рымляне перанялі яго для будаўніцтва сваіх храмаў. Узнік, верагодна, на ўсходніх астравах Грэцыі ў VIII стагоддзя да н.э., аднак ёсць нямала старажытных узораў на поўдні Італіі.

Гл. таксама правіць

Літаратура правіць