Прынцып адноснасці
Пры́нцып адно́снасці — адзін з фундаментальных фізічных прынцыпаў, які сцвярджае раўнапраўнасць усіх інерцыяльных сістэм адліку і, такім чынам, адсутнасць адзінай, «абсалютнай» сістэмы адліку.
Сфармуляваны ў 1905 годзе А. Эйнштэйнам як абагульненне механічнага прынцыпу адноснасці на ўсе фізічныя з’явы (за выключэннем гравітацыйных).
Прынцып адноснасці фармулюецца наступным чынам:
- У любых інерцыяльных сістэмах адліку ўсе фізічныя з'явы адбываюцца аднолькава, калі аднолькавыя іх пачатковыя ўмовы.
Прынцып адноснасці, такім чынам, з'яўляецца пашырэннем прынцыпа адноснасці Галілея на ўсю фізіку, у прыватнасці, на электрадынаміку і оптыку.
Прынцып адноснасці з'яўляецца адным з зыходных палажэнняў спецыяльнай тэорыі адноснасці.
Літаратура
правіць- Адноснасці прынцып // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. С. 124.