Пётр Мікалаевіч Лебедзеў

Пётр Мікалаевіч Лебедзеў (руск.: Пётр Никола́евич Ле́бедев; 24 лютага [8 сакавіка] 1866, Масква, Расійская імперыя — 1 [14] сакавіка 1912, там жа) — рускі фізік-эксперыментатар, першым які пацвердзіў на вопыце выснову Максвела аб наяўнасці светлавога ціску і першым распрацаваў асновы рэзананснага ўздзеяння палёў на рэзанатары, незалежна ад іх прыроды. Стваральнік першай у Расіі навуковай фізічнай школы, ардынарны прафесар Імператарскага Маскоўскага ўніверсітэта (1900—1911). Пакінуў Маскоўскі універсітэт у сувязі са «справай касы». Памёр у 1912 годзе.

Пётр Мікалаевіч Лебедзеў
Дата нараджэння 24 лютага (8 сакавіка) 1866[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 1 сакавіка 1912(1912-03-01)[2][3] (46 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Род дзейнасці фізік, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера фізіка[9]
Месца працы
Навуковая ступень доктар філасофіі[1] (1891), доктар фізіка-матэматычных навук[1] (1899) і доктар навук[d]
Альма-матар
Навуковы кіраўнік Аўгуст Кунт[d][1][10] і Alexander Stoletov[d][10]
Вядомыя вучні P. P. Lazarev[d], Vladimir Zernov[d] і Q55104446?
Лагатып Вікікрыніц Творы ў Вікікрыніцах
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Зноскі

  1. а б в г д е ё ж з Храмов Ю. А. Петр Николаевич Лебедев и его школа (К 120-летию со дня рождения) // УФН / под ред. В. А. РубаковМ.: ФИАН, 1986. — Т. 150. — С. 585–597. — ISSN 1063-7869; 1468-4780; 0038-5670; 0042-1294; 1996-6652doi:10.3367/UFNR.0150.198612F.0585
  2. Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 29 красавіка 2014.
  3. Pyotr Lebedev // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  4. http://www.turpion.org/php/full/infoFT.phtml?journal_id=pu&paper_id=3202
  5. http://www.vanderkrogt.net/statues/object.php?webpage=ST&record=ru214
  6. http://www.panoramio.com/photo/11748231
  7. http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/09500340802130779
  8. http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/09500340802315339
  9. Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
  10. а б в г Матэматычная генеалогія — 1997.