Славутыч[1] (укр. Славутич) — горад у Кіеўскай вобласці Украіны. Горад стаіць на левым беразе Дняпра (Славутыч — старажытнаславянская назва Дняпра). У цяперашні час насельніцтва Славутыч складае каля 25.050 чалавек. Большасць з дарослага насельніцтва працуе на Чарнобыльскай АЭС.

Горад
Славутыч
Славутич
Герб Сцяг
Герб Сцяг
Краіна
Раён
Гарадская грамада
Каардынаты
Заснаваны
1986
Плошча
2,53 км²
Вышыня цэнтра
143 м
Насельніцтва
24464 чалавекі (01.01.2022)
Часавы пояс
Тэлефонны код
4579
Паштовыя індэксы
07100 — 07199
Афіцыйны сайт
Славутыч на карце Украіны
Славутыч (Украіна)
Славутыч
Славутыч (Украіна)
Славутыч

Геаграфія

правіць

Славутыч размешчаны на левым беразе Дняпра, за 40 км ад Чарнігава, 45 км ад Прыпяці, 50 км ад Чарнобыля і 200 км ад Кіева. Геаграфічна знаходзіцца ў межах Чарнігаўскага раёна Чарнігаўскай вобласці, аднак адміністрацыйна адносіцца да Кіеўскай вобласці.

Гісторыя

правіць

Славутыч — наймаладзейшы горад Украіны. Яго будаўніцтва пачалося ў 1986 годзе неўзабаве пасля Чарнобыльскай аварыі, каб размясціць у ім працаўнікоў АЭС з сем’ямі, эвакуіраваных з Прыпяці. Назва ўзятая ад старарускай назвы ракі Дняпро.

Першыя жыхары засяліліся ў свае хаты ў кастрычніку 1988 года. Дагэтуль тут пераважна жывуць пацярпелыя, адселеныя з забруджанай зоны, 8000 з якіх у часе аварыі былі дзецьмі. Большасць працаздольнага насельніцтва Славутыча працуе на атамнай станцыі, куды пракладзеная чыгунка[uk], што двойчы перасякае беларускую мяжу, а таксама на прадпрыемствах зоны адчужэння.

Славутыч быў запланаваны як «горад XXI стагоддзя», у яго пабудове ўдзельнічалі будаўнікі і архітэктары з васьмі савецкіх рэспублік: Азербайджанскай, Армянскай, Грузінскай, Латвійскай, Літоўскай, Расійскай, Украінскай і Эстонскай. У выніку горад падзелены на восем мікрараёнаў[2], якія маюць свой унікальны стыль і атмасферу.

Да 17 ліпеня 2020 горад меў статус абласнога значэння і не ўваходзіў у склад якога-небудзь раёнаў. Горад быў цэнтрам Славутыцкага гарадскога савета.

Насельніцтва

правіць

Колькасць

правіць
Насельніцтва
1989 2001 2008 2011 2012 2013 2014
11 364 24 402 24 391 24 492 24 726 24 826 25 112

У Славутычы назіраецца высокая нараджальнасць і нечакана нізкая смяротнасць, таму сярэдні ўзрост жыхара Славутыча значна меншы за любы іншы горад Украіны. Больш за ⅓ ягоных насельнікаў маладзейшыя за 18 гадоў.

Насельніцтва паводле роднай мовы (2001)
украінская мова руская беларуская армянская
55,42 % 42,58 % 1,25 % 0,26 %

Гарады-пабрацімы

правіць

Зноскі

Спасылкі

правіць