У спіс найвышэйшых вяршыняў Зямлі уключаны горы вышынёй больш за 7200 метраў над узроўнем мора, якія можна разглядаць як самастойныя (а не як вяршыні іншых гор). У якасці крытэра самастойнасці скарыстана значэнне мінімальнай вышыні, на якую неабходна спусціцца з дадзенай гары, каб падняцца на больш высокую гару; у дадзеным спісе ў якасці парога гэтага параметра узята 500 м[1].
Вышыня некаторых вяршыняў у розных крыніцах адрозніваецца.
Усе 117 найвышэйшых вяршыняў свету размешчаны ў Цэнтральнай і Паўднёвай Азіі.
↑Раней у некаторых выданнях выкарыстоўваўся таксама 7-працэнтны крытэрый бачнасці.
↑Для Непала вышыні прыведзены па мясцовых тапаграфічных картах. Для Кітая і раёна Балтара ўзяты з «The Maps of Snow Mountains in China». Для раёна Гіспар вышыні пазначаны па расійскай тапакарце маштабу 1:100 000Архівавана 27 красавіка 2008., якая выглядае больш дакладна, чым звычайна прыводныя вышыні з амерыканскіх ваенных карт 1950-х гадоўАрхівавана 25 ліпеня 2013.. Некаторыя іншыя вышыні ўзяты з «High Asia» (Jill Neate).
↑Дадзеная мясцовасць добра пакрыта здымкамі на сайце Terraserver.com і спадарожнікавымі здымкамі «Google Maps». Каардынаты ўстаноўлены з параўнання тапаграфічных карт і дадзеных здымкаў.
↑Дадзеныя атрыманы з камбінацыі карт і камп’ютарнага аналізу дадзеных «Shuttle Radar Topography Mission[ru]» (вуглавы дазвол у 3"), атрыманых НАСА у 2001 годзе. Велічыні вышэй 1450 метраў пазначаны па гэтаму сайту.
↑Тут паказана першая праўзыходная па вышыні гара, размешчаная ў масіве за «ключавым» паніжэннем з мінімальна неабходнымі 500-мі метрамі.
↑Колькасць узыходжанняў і няўдалых спроб на 2004 год паказана па Гімалайскаму часопісу. Прыведзена колькасць экспедыцый (не асобных узыходзяльнікаў), якія ўнеслі свае спробы ў часопіс. Яны магчыма акуратна ўносілі дадзеныя па рэдка наведвальных вяршынях (хоць недагляды магчымыя), але яшчэ больш недакладнасці верагодныя па лёгкіх для ўзыходжання і/або папулярным піках, тыпу васьмітысячнікаў. Для прыкладу, Джамалунгму на 2004 год пакарыла 2251 асобных альпіністаў [1]. Яшчэ адным фактарам неўнясення ўзыходжанняў у часопіс з’яўляюцца таемныя ўзыходжанні на вяршыні з неаплачаным пермітам або ў забароненай для ўзыходжанняў зоне.
↑Больш высокая (усходняя) вершина Сасер-Кангры II[en] заваяваная амерыканцамі 21 жніўня 2011 года. Больш за нізкі заходні пік, у 2,5 км ад усходняга, пакораны ў 1984 годзе і пазней яшчэ раз.
↑Згодна з Гімалайскім часопісам за 1996 год (стар 29―36), вышэйшая кропка масіва Кабру[en] (Паўночная вяршыня) была заваявана Індыйскай армейскай экспедыцыяй у маі 1994 года.
↑Па дадзеных «Shuttle Radar Topography Mission[ru]» вышыня вяршыні 7090 метраў, з улікам папраўкі (дадзеныя «Shuttle Radar Topography Mission» па вяршынях сістэматычна заніжаны на 10―50 м (у залежнасці ад крутасці вяршыні)) сапраўдная вышыня гары каля 7120 метраў.
↑Дакладная вышыня невядомая, але і на кітайскіх і на расійскіх картах гэтага раёна вышыня вяршыні пазначана звыш 7200 м.
↑Назва і інфармацыя аб гэтай вяршыні ўзяты з «Japanese Alpine News» за май 2003 года.
↑Па дадзеных «Shuttle Radar Topography Mission[ru]» вышыня Тонгшанджыябу складае 7105 метраў і такім чынам, яна магчыма не ўваходзіць у лік найвысокіх гор (>7200 м).
Alpine Club Himalayan index (Гімалайскі індэкс змяшчае найбольш дакладную інфармацыю па колькасці ўзыходжанняў і спроб, у тым ліку на малавядомыя вяршыні.) (англ.)