Сэмюэл Бекет

(Пасля перасылкі з Сэмюэл Бэкет)

Семюэл Ба́рклі Бекет[8] (англ.: Samuel Barclay Beckett; 13 красавіка 1906 — 22 снежня 1989) — ірландскі празаік, паэт, драматург, эсэіст, прадстаўнік тэатра абсурду.

Сэмюэл Бекет
Samuel Beckett
Samuel Beckett, Pic, 1.jpg
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні брыт. англ.: Samuel Barclay Beckett[1]
Псеўданімы Andrew Belis
Дата нараджэння 13 красавіка 1906(1906-04-13)[2][3][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 22 снежня 1989(1989-12-22)[2][5][…] (83 гады)
Месца смерці
Пахаванне
Грамадзянства Ірландыя
Жонка Suzanne Dechevaux-Dumesnil[d]
Альма-матар
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці пісьменнік, мовазнавец, кінарэжысёр, сцэнарыст, гулец у крыкет, паэт, раманіст, драматург, перакладчык, настаўнік, інтэлектуал, змагар Французскага супраціву, відэамастак
Гады творчасці 19291989
Кірунак мадэрнізм, тэатр абсурду
Жанр драма
Мова твораў французская мова і англійская
Дэбют «Больш брэша, чым кусае»
Грамадская дзейнасць
Член у
Прэміі Нобелеўская прэмія (1969)
Узнагароды
Подпіс Samuel Beckett signature.svg
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Лагатып Вікіцытатніка Цытаты ў Вікіцытатніку

БіяграфіяПравіць

Дзяцінства і адукацыяПравіць

Бекетава сям'я (раней Becquet) быццам бы выводзілася з роду Гугенотаў і перабралася ў Ірландыю з Францыі пасля адхілення Нантскага Эдыкту ў 1685 годзе, хаця гэтая тэорыя здаецца непраўдападобнай[9]. Бекеты былі вернікамі Ірландскага Касцёла. Сямейны дом, Кулдрынег у Дубліне ў раёне Фоксрок, быў вялікай сядзібай з садам і тэністым кортам, пабудаванай у 1903 годзе Бекетавым бацькам Вільямам. Сядзіба і сад, разам з навакольнымі краявідамі, дзе Семюэл Бэкет часта шпацыраваў са сваім бацькам, недалёкі Леапардстаўн Рэйскоўрс, чыгуначны вакзал у Фоксрок і вуліца Харкоўрт, апошняя станцыя гарадской лініі, — усе гэтыя месцы выступаюць у яго ранняй прозе і дзеятворах.

Пяцігадовым хлопчыкам, Бекет хадзіў у мясцовую музычную школку, дзе ўпершыню пачаў вывучаць музыку, а пасля перайшоў у Эрльсфард Хаус Скул, якая размяшчалася ў цэнтры горада, непадалёк ад вуліцы Харткоўрт. У 1919 годзе Бэкет пайшоў у Партора Роял Скул у Эніскілене, Каўнты Ферменег — школа, у якой вучыўся таксама Оскар Уайльд. Будучы прыроджаным атлетам, Бекет выдатна гуляў у крыкет у ролі леваручнага бітнага і леваручнага сярэднехуткага кідалы. Пазней ён гуляў за Дублінскі ўніверсітэт і згуляў дзве першалігавыя гульні супраць Нортхемптоншайр. У выніку Бекет стаў адзіным лаўрэатам Нобелеўскай прэміі па літаратуры, якому быў прысвечаны артыкул у Уіздэн Крыкетэрс Альманак — бібліі крыкету.

Беларускія перакладыПравіць

  • Не я: [П'еса] / Пер. з англ. Л. Баршчэўскі // Крыніца № 7, 1994. — С. 92-95;
  • Пры зачыненых дзвярах: Драм. творы / Уклад. Л. Баршчэўскі. — Мн., 1995. — С. 240—246.
  • У чаканьні Гадо / Пераклад В. Воранава. — Мн., 2005.
  • Канец гульні / Пераклад Зм. Коласа // Сартр Ж.-П. Мухі; Камю А. Праведнікі; Бэкет С. Канец гульні. — Мн., 2005 («Бібліятэка французскай драматургіі» — Т. 2).

Зноскі

  1. кніга
  2. а б Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
  3. Samuel Beckett // Nationalencyklopedin — 1999. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  4. Samuel Barclay Beckett // Brockhaus Enzyklopädie / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag Праверана 9 кастрычніка 2017.
  5. Samuel Beckett // Find a Grave — 1996. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  6. Samuel Beckett // Gran Enciclopèdia CatalanaGrup Enciclopèdia, 1968.
  7. https://deces.matchid.io/id/ncZXboIxtJEm Праверана 7 лютага 2021.
  8. Напісанне Сэмюэл Барклі Бекет паводле БЭ ў 18 т. — Т.2. -- Мн., 1996. -- С. 376.
  9. Кронін, 3-4

СпасылкіПравіць