Вікіпедыя

Сяргей Лагадзінскі

Сяргей Лагадзінскі (руск.: Сергей Лагодинский, ням.: Sergey Lagodinsky; нар. 1 снежня 1975, Астрахань, Астраханская вобласць, РСФСР, СССР[3]) — нямецкі палітык, юрыст і журналіст расійскага і яўрэйскага паходжання, дэпутат Еўрапейскага парламента IX склікання ад партыі Саюз 90/Зялёныя.

Сяргей Лагадзінскі
Дата нараджэння 1 снежня 1975(1975-12-01)[1] (48 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Адукацыя Гарвардскі ўніверсітэт
Навуковая ступень доктар права[d][2]
Партыя Зялёныя
Род дзейнасці палітык, юрыст, публіцыст
lagodinsky.de (ням.)
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія правіць

Нарадзіўся ў яўрэйскай сям’і ў СССР, перасяліўся ў Германію ў 1993 годзе[4]. Пазней стаў членам бярлінскага аддзялення яўрэйскай абшчыны[5].

У Гётынгенскім універсітэце атрымаў адукацыю ў галіне права, у Гарвардскім універсітэце — у галіне дзяржаўнага кіравання. Атрымаў ступень доктара права ў Берлінскім універсітэце імя Гумбальта[6].

Працаваў у міжнароднай юрыдычнай фірме «Orrick, Herrington & Sutcliffe»[6]. У 2003–2008 гадах працаваў праграмным дырэктарам і дарадцам у бярлінскай сядзібе Амерыканскага яўрэйскага камітэта  (польск.) (бел.[7]. Таксама займаўся журналісцкай дзейнасцю, у тым ліку для «Deutschlandradio  (польск.) (бел.», «Deutsche Welle», «BBC World Service», «Süddeutsche Zeitung» i «Die Welt»[7].

У 2001 годзе далучыўся да Сацыял-дэмакратычнай партыі Германіі, у якой заснаваў працоўную групу, якая аб’ядноўвала сацыял-дэмакратаў яўрэйскага паходжання[4]. Выйшаў з партыі ў 2011 годзе, раскрытыкаваўшы яе пазіцыю ў дачыненні да Ціла Сарацына  (укр.) (бел.[4]. Пазней пачаў працаваць у Фондзе Генрыха Бёля  (укр.) (бел., дзе быў кіраўніком аддзела па справах Еўрапейскага Саюза і Паўночнай Амерыкі[6].

Сяргей Лагадзінскі пра сябе ў відэа для Фонду Генрыха Бёля  (укр.) (бел./Еўрапейскага зялёнага фонду  (польск.) (бел.

У 2011 годзе далучыўся да партыі Саюз 90/Зялёныя[8]. На выбарах 2019 года быў абраны ў Еўрапейскі парламент IX склікання па партыйным спісе[9].

14 верасня 2020 года ўзяў шэфства над Максімам Знакам, беларускім адвакатам і палітычным зняволеным[10][11].

Зноскі

  1. ↑ https://www.europarl.europa.eu/meps/pl/197460/SERGEY_LAGODINSKY/home
  2. ↑ Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 9 сакавіка 2015.
  3. ↑ Sergey LAGODINSKY (польск.). Еўрапейскі парламент. Праверана 2 ліпеня 2019.
  4. ↑ а б в Sarrazin war ihm zu viel (ням.). Die Tageszeitung  (польск.) (бел. (27 красавіка 2011). Праверана 26 мая 2019.
  5. ↑ Repräsentantenversammlung (ням.). Яўрэйскае жыццё ў Берліне  (ням.) (бел.. Архівавана з першакрыніцы 21 чэрвеня 2018. Праверана 26 мая 2019.
  6. ↑ а б в Sergey Lagodinsky (ням.). Фонд Генрыха Бёля  (укр.) (бел.. Архівавана з першакрыніцы 28 лютага 2021. Праверана 26 мая 2019.
  7. ↑ а б Sergey Lagodinsky: Curriculum Vitae (англ.)(недаступная спасылка). juedischesmuseum.de. Архівавана з першакрыніцы 14 красавіка 2016. Праверана 26 мая 2019.
  8. ↑ Ska Keller und Sven Giegold sind das grüne Spitzenduo für die Europawahl 2019 (ням.). Саюз 90/Зялёныя (10 лістапада 2018). Архівавана з першакрыніцы 10 лістапада 2018. Праверана 26 мая 2019.
  9. ↑ European Parliament election 2019: Alphabetical list of all elected candidates (англ.). Bundeswahlleiter  (ням.) (бел.. Архівавана з першакрыніцы 27 мая 2019. Праверана 27 мая 2019.
  10. ↑ Three more German MPs take over prisoners’ godparenthood for Tatsiana Kaneuskaya, Maxim Znak and Akihiro Hayeuski-Hanada (англ.). Libereco – Partnership for Human Rights (14 верасня 2020). Архівавана з першакрыніцы 20 ліпеня 2021. Праверана 22 кастрычніка 2021.
  11. ↑ Zur Situation der Jurist*innen in Belarus (ням.). Нямецкае таварыства вывучэння Усходняй Еўропы  (укр.) (бел.. Архівавана з першакрыніцы 4 сакавіка 2021. Праверана 22 кастрычніка 2021.

Спасылкі правіць

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Сяргей_Лагадзінскі&oldid=4170170"