Таскана
рэгіён у Італіі
Таска́на[3] (італ.: Toscana, лац.: T(h)uscia, Hetruria) — адміністрацыйны рэгіён у Італіі. Сталіца рэгіёна — Фларэнцыя. Плошча — 22,990 км², насельніцтва — 3 516 296 жыхароў.
| Таскана | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| італ.: Toscana | |||||
.jpg) | |||||
|
|||||
| Краіна | |||||
| Уваходзіць у | |||||
| Адміністрацыйны цэнтр | |||||
| Кіраўнік | Eugenio Giani[d] | ||||
| Насельніцтва |
|
||||
| Плошча |
|
||||
| Вышыня над узроўнем мора |
279 м | ||||
 |
|||||
| Часавы пояс | UTC+1 і UTC+2 | ||||
| Код ISO 3166-2 | IT-52 | ||||
| Афіцыйны сайт (італ.) | |||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||
![Сцяг[d]](/wiki/%D0%A4%D0%B0%D0%B9%D0%BB:Flag_of_Tuscany.svg)
Геаграфія
правіцьНа паўночным захадзе Таскана мяжуе з Лігурыяй, на поўначы з Эміліяй-Раманья, на ўсходзе з Марке і Умбрыяй, на поўдні з Лацыа. 320 км узбярэжжа на захадзе абмываюцца Тырэнскім морам. Тэрыторыя ўзгорыстая на дзве траціны і гарыстая на чвэрць. Толькі 8,4 % тэрыторыі роўная, даліна ракі Арно.
Галоўны горны ланцуг — Апеніны, якія атачаюць Таскану на поўначы і на ўсходзе. Іншыя важныя рэльефы — Апуанскія Альпы ў правінцыі Маса-Карара і ў правінцыі Лука, дзе здабываюць вядомы карарскі мармур. Таскана падзяляецца на 10 правінцый.
Насельніцтва
правіць
| |||||||||||||||||||||||||||
Вядомыя асобы
правіць- Джузэпэ Брыцыа (1533—1604) — італьянскі архітэктар, рэстаўратар і мастак.
- Луіджы Бакерыні (1743—1805) — італьянскі кампазітар і віяланчэліст.
- Лука Пачолі (каля 1445—1517) — італьянскі манах, матэматык.
Гл. таксама
правіцьГл. таксама
правіцьКрыніцы
правіць- ↑ archINFORM — 1994. Праверана 6 жніўня 2018.
- ↑ а б ISTAT — 1926.
- ↑ БелЭн 2002.
- ↑ Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. — Т. 26. — С. 123.
- ↑ Большой словарь географических названий / под ред. В. М. Котляков — Екатеринбург: Русское географическое общество, 2003. — С. 649. — 832 с. — ISBN 5-94799-148-9
Літаратура
правіць- Таска́на // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 448—449. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Тоска́на // Большой словарь географических названий (руск.) / Гл. ред. В. М. Котляков. — Екатеринбург: У-Фактория, 2003. — С. 649. — 832 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-94799-148-9.
- Тоска́на // Т. 26. Тихоходки — Ульяново. — М. : Советская энциклопедия, 1977. — С. 123. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)
- Тоска́на // Географический энциклопедический словарь: Географические названия (руск.) / Гл. ред. А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев (зам. гл. ред.) и др. — 2-е изд., исправл. и дополн. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 484. — 592 с. — 210 000 экз. — ISBN 5-85270-057-6.