Узброенае паўстанне ў Лаёла

Узброенае паўстанне ў Лаёла
Узброенае паўстанне ў Лаёла
	Асноўны канфлікт: Грамадзянская вайна ў Іспаніі
	; Казармы Лаёла.
Дата	17—27 ліпеня 1936 года
Месца	раён Лаёла, г. Сан-Себасцьян, Краіна Баскаў
Вынік	перамога ўрада
Праціўнікі
Другая Іспанская Рэспубліка	Паўстанцы-нацыяналісты
Камандуючыя
Аўгуста Перэсам Гармендыа	Леон Караска Амілібія,; Хасэ Валеспін Кабіян

Узброенае паўстанне ў Лаёла — частка падзей ліпеньскага путчу 1936 года ў Іспаніі, калі мяцежныя вайскоўцы паднялі бунт у казармах Лаёла (г. Сан-Себасцьян, Краіна Баскаў).

Сітуацыя правіць

У першыя дні путчу нацыяналісты пад пачаткам генерала Анхеля Гарсія Бенітэса і палкоўніка Каміла Алонса Вега разгарнулі паўстанне на тэрыторыі Краіны Баскаў. Ім удалося захапіць горад Віторыя ў правінцыі Алава, аднак у рэгіёнах Біская і Гіпускаа мяцежнікі пацярпелі няўдачу. Шмат у чым гэтаму паспрыяла пазіцыя мясцовых баскскіх нацыяналістаў, якія праявілі лаяльнасць ураду за прадстаўленую аўтаномію. Для процідзеяння путчу баскі ва ўсіх гарадах і мястэчках стварылі «Хунты абароны» (ісп.: Junta de defensa), арыштавалі правых дзеячаў і рэквізавалі іх аўтамабілі^[1].

Паўстанне правіць

19 ліпеня ваенны губернатар Сан-Себасцьяна палкоўнік Леон Караска Амілібія быў арыштаваны за сувязі з мяцежнікамі. У гэты час камандзір казармаў Лаёла палкоўнік Хасэ Валеспін Кабіян, падбухторваны Эміліа Мола, адным з кіраўнікоў путчу, вырашыў адкрыта выступіць супраць уладаў.

Валеспін накіраваў гарматы на будынак грамадзянскай адміністрацыі, чые супрацоўнікі неадкладна беглі. Тым часам Караска збег з-пад арышту і далучыўся да астатніх паўстанцаў. Мяцеж таксама падтрымала гарадская грамадзянская гвардыя.

20 ліпеня калона з Эйбара, прыкладна ў 50 кіламетрах ад горада, на чале з палкоўнікам Аўгуста Перэсам Гармендыа падышла да Сан-Себасцьяна і акружыла будынкі, якія ўтрымліваліся путчыстамі^[1]. 23 ліпеня рэспубліканскія сілы занялі гатэль «Марыя-Крысціна», а 27 ліпеня паўстанцы ў казармах Лаёлы здаліся ўрадавым сілам^[2].

Наступствы правіць

Пасля разгрому мяцежнікаў іспанскія анархісты, якія змагаліся на баку ўладаў, захапілі вялікую колькасць зброі і расстралялі некаторых правых зняволеных, што пагоршыла іх адносіны з баскскімі нацыяналістамі^[3].

14 верасня таго ж года падчас аднаго з наступленняў нацыяналісты занялі Сан-Себасцьян^[4].

Зноскі

↑ ^а ^б Thomas 2001, pp. 226–227.
↑ Thomas 2001, p. 312.
↑ Beevor 2006, pp. 65–66.
↑ Beevor 2006, p. 117.

Літаратура правіць

Beevor, A. (2006). The Battle for Spain. London: Penguin. ISBN 9780143037651.
Thomas, H. (2001). The Spanish Civil War. New York: Modern Library. ISBN 9780375755156.

[першы-1] а ^б Thomas 2001, pp. 226–227.

[2] Thomas 2001, p. 312.

[3] Beevor 2006, pp. 65–66.

[4] Beevor 2006, p. 117.

[1]

[2]

[3]

[4]