Уладзімір Рыгоравіч Іванюк

Уладзімір Рыгоравіч Іванюк (нар. 23 ліпеня 1941, в. Мяфёдавічы Кобрынскага раёна Брэсцкай вобласці — 22 мая 2009) — беларускі вучоны ў галіне аховы раслін. Член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (2003), член-карэспандэнт Акадэміі аграрных навук Рэспублікі Беларусь (1992—2002). Доктар біялагічных навук (1982), прафесар (1992).

Уладзімір Рыгоравіч Іванюк
Дата нараджэння	23 ліпеня 1941(1941-07-23)
Месца нараджэння	Мяфёдавічы, Гарадзецкі сельсавет, Антопальскі раён, Брэсцкая вобласць, БССР, СССР
Дата смерці	22 мая 2009(2009-05-22) (67 гадоў)
Грамадзянства	Беларусь
Род дзейнасці	навуковец, выкладчык універсітэта
Месца працы	Інстытут пладаводства НАН Беларусі Інстытут аховы раслін НАН Беларусі Гродзенскі дзяржаўны аграрны ўніверсітэт Беларуская дзяржаўная сельскагаспадарчая акадэмія
Навуковая ступень	доктар біялагічных навук (1982)
Навуковае званне	член-карэспандэнт НАН Беларусі
Альма-матар	Брэсцкі дзяржаўны ўніверсітэт імя А. С. Пушкіна (1964)

Біяграфія

Скончыў Брэсцкі дзяржаўны педагагічны інстытут імя А. С. Пушкіна (1964). З 1964 года малодшы навуковы супрацоўнік Беларускага НДІ бульбаводства і плодаагародніцтва, у 1971—1986 гадах старшы навуковы супрацоўнік; у 1986—1989 гадах загадчык аддзела, у 1989—1999 гадах галоўны навуковы супрацоўнік Беларускага НДІ аховы раслін.

З 1999 годзе галоўны навуковы супрацоўнік Беларускага НДІ бульбаводства (з 2006 года Навукова-практычны цэнтр Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі па бульбаводстве і плодаагародніцтве). Адначасова ў 1998—2005 гадах прафесар кафедры Гродзенскага дзяржаўнага аграрнага ўніверсітэта і кафедры БДСГА.

Навуковая дзейнасць

Навуковыя працы ў галіне імунітэту і аховы сельскагаспадарчых культур ад хвароб і шкоднікаў. Правёў вывучэнне біялогіі ўзбуджальнікаў хвароб бульбы, агароднінных культур, лубіна і інш выявіў уплыў фактараў навакольнага асяроддзя, сродкаў аховы і ўстойлівасці гатункаў на асноўныя жыццёвыя функцыі патагенаў і патагенез. Устанавіў структуру папуляцый і яе дынаміку ў прасторы і часе. Распрацаваў метады прагнозу і кантролю мікраэвалюцыі фітапатагенных мікраарганізмаў. Выявіў эфектыўнасць шэрагу агратэхнічных прыёмаў, пестыцыдаў і біялагічных сродкаў аховы супраць комплексу грыбных і бактэрыяльных захворванняў. Прапанаваў высокаэфектыўныя метады ацэнкі і адбору селекцыйнага матэрыялу па прыкмеце хваробаўстойлівасці. Распрацаваў матэматычныя мадэлі ўзаемаадносін у сістэме «расліна — патаген — навакольнае асяроддзе», якія дазваляюць прагназаваць характар праявы найбольш шкоднасных захворванняў сельскагаспадарчых культур у Беларусі і планаваць аб’ёмы правядзення ахоўных мерапрыемстваў. Выявіў прычыны ўзнікнення і развіцця эпіфітацый хвароб, спосабы падаўлення паразітычнай актыўнасці патагенаў і павышэння хваробаўстойлівасці сельскагаспадарчых культур.

Аўтар каля 500 навуковых прац, у т.л. 13 манаграфій, 12 аўтарскіх пасведчанняў.

Асноўныя працы

• Проблемы иммунитета сельскохозяйственных растений к болезням. Мн., 1988 (совм. с Н. А. Дорожкиным, А. Н. Палиловой).
• Болезни и вредители овощных культур. Мн., 1994 (совм. с Н. Н. Колядко, М. С. Комаровой).
• Защита картофеля от болезней, вредителей и сорняков. Мн., 2003 (совм. с С. А. Банадысевым, Г. К. Журомским).

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя. У 18 т. Т. 7. — Мінск, 1998.
• Национальная академия наук Беларуси : персональный состав, 1928—2015. — 2-е изд., исправленное. — Минск, 2016.

Спасылкі

• Уладзімір Рыгоравіч Іванюк у базе даных «История белорусской науки в лицах» Цэнтральнай навуковай бібліятэкі імя Якуба Коласа НАН Беларусі (руск.)