Уладзімір Фёдаравіч Міткевіч

Уладзімір Фёдаравіч Міткевіч
Уладзімір Фёдаравіч Міткевіч
Дата нараджэння	22 ліпеня (3 жніўня) 1872
Месца нараджэння	Мінск, Мінскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	1 чэрвеня 1951 (78 гадоў)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР;
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі;
Грамадзянства	Беларусь; СССР;
Род дзейнасці	фізік
Навуковая сфера	фізіка
Месца працы	Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны політэхнічны ўніверсітэт;
Альма-матар	Мінская мужчынская гімназія (1891); фізіка-матэматычны факультэт Санкт-Пецярбургскага ўніверсітэта[d];
Член у	Акадэмія навук СССР[d];
Прэміі
Узнагароды	;
	Творы ў Вікікрыніцах

Уладзімір Фёдаравіч Міткевіч (3 жніўня 1872, Мінск — 1 чэрвеня 1951, Масква) — выдатны рускі навуковец-электратэхнік беларускага паходжання, прафесар, акадэмік АН СССР (1929).

У 1891 годзе скончыў Мінскую гімназію, паступіў у Санкт-Пецярбургскі ўніверсітэт.

У 1901 годзе прапанаваў для пераўтварэння пераменнага току ў пастаянны схемы аднафазнага двухпаўперыяднага выпрамляльніка (двухпаўперыядны з дзвюма абмоткамі) і трохфазнага аднапаўперыяднага выпрамляльніка (аднапаўперыядны з нулявым вывадам).

Удзельнік складання плана Дзяржаўнай камісіі па электрыфікацыі Расіі.

Асноўныя працы па тэорыі і фізічным асновам электратэхнікі, перадачы электрычнай энергіі.

Прэміі і ўзнагародыПравіць

Прэмія імя У. І. Леніна (1928),
Сталінская прэмія (1943).